w rzeczywistości szkolnej Tworzenie – wybór – ewaluacja

2. Znane postaci związane z regionem. Uczeń:
• zbiera na podstawie różnych źródeł i omawia zasługi i dorobek Mikołaja Kopernika,
Ignacego Krasickiego, Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego, Ferdynanda Schichaua;
• przyporządkowuje wybitnym postaciom miasta i miejscowości regionu, w których żyli
i tworzyli.
1. Legendy regionalne. Uczeń:
• ………………………….
2. Symbole Elbląga i najważniejszych miast regionu. Uczeń:
• ………………………….
3. Zabytki Elbląga i okolic oraz regionu. Uczeń:
• ………………………….
4. Warmia i Mazury jako region turystyczny i wypoczynkowy. Atrakcje Elbląga i okolic.
Uczeń:
• ………………………….
Autor, pracując dalej nad programem, w punktach 3, 4, 5 i 6 powinien uszczegółowić
cele, pamiętając o zasadzie „od ogółu do szczegółu”, czyli np. w punkcie piątym
uwzględni najciekawsze zabytki regionu, np. sanktuarium w Świętej Lipce i zabytki
najbliższej okolicy, czyli w przypadku Elbląga np. Bramę Targową.
Tworząc plan pracy z tym programem, jego autor powinien pamiętać o korelacji treści
edukacji regionalnej z edukacją historyczną (np. znajomość życia i odkryć Mikołaja
Kopernika czy przyczyny i skutki bitwy pod Grunwaldem są wymagane na historii
w szkole podstawowej).
Niektóre podane wyżej treści (ujęte w nawiasach) są zapisane w podstawie programowej
historii. Włączenie ich także do programu edukacji regionalnej ma sens, gdyż
uczeń szybciej zapamiętuje treści związane z otaczającą go rzeczywistością. Treści realizowane
w ramach edukacji regionalnej zostaną więc trwale przyswojone, szczególnie
wtedy, gdy np. uczeń weźmie udział w wycieczce do Fromborka (tam mieszkał astronom
i tam został odnaleziony jego grób) czy na pola Grunwaldu.
To nauczyciel decyduje po zdiagnozowaniu potrzeb swoich uczniów, jakich rozwiązań
potrzebuje. Nie ma więc żadnych powodów, by w zakresie omawianych elementów
programu uprawiać fikcję i zmuszać autorów, do formułowania ich własnymi słowami.
Autor programu ma taką możliwość, podobnie jak wiele innych opisanych powyżej, ale
jeżeli tworzy program na własny użytek i chce ograniczyć się tylko do treści zapisanych
w podstawie, to również ma takie prawo. Należy jednak pamiętać, że podstawa programowa
nie jest programem nauczania, a do zadań autora programu należy nadanie mu
funkcjonalnego, zgodnego z przyjętą koncepcją dydaktyczną układu, np. z podziałem
na lata nauki.
Autoewaluacja (dotyczy tylko tych programów, w których pojawiły się nowe w stosunku
do podstawy cele i treści)
Lp. TAK NIE
1.
Czy dodatkowe cele i treść (wymagania ogólne i szczegółowe) są możliwe do
zrealizowania bez uszczerbku dla realizacji podstawy programowej?
2.
Czy treści (wymagania szczegółowe) są zapisane językiem wymagań, czyli
w sposób zoperacjonalizowany?
3. Czy cele i treści są spójne z celami i treściami z podstawy?
66