De hemel van Heivisj (Benny Lindelauf)

'Met de leeuwen?'
'Als het circus komt, dan zijn de leeuwen er ook bij.'
Ik sloeg mijn arm om haar middel en ze leunde tegen me
aan. Samen tuurden we in de verte. De Grote Kerk bibberde
in de warme zomerlucht.
'Een zeppelin is nog geen oorlog,' zeijes.
Het circus kwam niet. In plaats daarvan werd de kermis voor
het tweede jaar achter elkaar opgebouwd en hoorde je het gejammer
van Jes tot ver op Sjlammbams Sahara.
Muulke fladderde net zo lang om de Pap en onze broers
heen tot ze genoeg geld afgetroggeld had om snoep te kopen,
zich te vergapen aan de danstent en ten slotte kotsmisselijk te
worden in de hotsbotskarretjes van de achtbaan.
'Het is alleen maar eerlijk,' zei ze toen ik er iets van zei. 'Jes
wordt overal in de watten gelegd. En jij hebt je prinsessenbaantje.'
De kcrnus had een spiegelpaleis, een spookhuis, een zweefmolen,
een piepkleine achtbaan en de sjimmie, Muulkes favoriet.
Voor de allerkleinsten was er een ldeine stoomcarrousel.
Jes had moeten beloven niet in de achtbaan of de Sjimmie
te gaan. Natuurlijk duurde het nog geen vijf minuten nadat
we de markt op gelopen waren of ze schopte enorme stennis,
waar onze broers en Muulke geen zin in hadden, zodat ze naar
alle kanten verdwenen.
Jes en ik liepen door het Spiegelpaleis. Jes bleef het langste
bij de holle spiegels staan. Ze keek met rood behuilde ogen
naar zichzelf, naar haar eigen uitgerekte lichaam. Daarna liepen
we naar 'Oppe Hook' waar we onze broers en Muulke
weer troffen.
'Het jaar is in de war,' zeiden ze in het café.
Muulke, Jes en ik dronken ranja, terwijl we toekeken hoe
onze broers aan het biljart hun kunsten vertoonden. Het was
er rokerig en bedompt en al stonden de deuren naar de markt
IlO