De hemel van Heivisj (Benny Lindelauf)

'Hij is ... hij komt ... is van de zaak,' riep de Pap en keek paniekerig
om zich heen.
'Het is natuurlijk goedkoper op den duur om zelf een fiets
te hebben .. .' begon Krit.
' ... dan er steeds eentje te moeten huren,' vulde Eet aan.
Nu kwamen ze pas echt op stoom.
'Stukken goedkoper,' zei Pie.
'Niet dat wij hem elke dag nodig hebben ... ' zei Sjeer.
Krit betoogde gloedvol dat het zonde zou zijn als zo'n fiets
de rest van de week alleen maar spinnenwebben verzamelde.
Nee, geen zonde, dóódzonde!
De deur van de keuken ging open. Oma Mei had een blos
op haar wangen, maar of het van de kou was betwijfelden we.
We wisten allemaal hoe dolgraag ze een fiets wilde hebben.
'Van de zaak.'
'Vandaar dat het een bákfiets is.'
'En ik mag hem lenen.'
'Precies.'
'Soms. Niet altijd.'
'Natuurlijk niet!'
Ze kneep haar gewone oog wantrouwend dicht. 'Voor alle
duidelijkheid: je hebt hem niet voor mij gekocht.'
'Stel je voor!' riep de Pap en hij trok het meest verontwaardigde
gezicht dat hij maar bedenken kon.
Ze wist dat ze klem zat. Ze wist dat alles van tevoren bekokstoofd
was, dat de fiets voor haar was en voor niemand anders,
maar ze kon geen kant meer op.
Ze ademde uit. 'Welaan,' zei ze en ze probeerde onverschillig
te klinken, maar dat lukte niet helemaal. 'Hij heeft een bel,'
voegde ze eraan toe.
Jes rende door de kamer. De plankenvloer klapperde als
vuurwerk onder haar voeten. Ze holde vervolgens de trap op
tot de zolder en weer terug en daarna moesten we allemaal
luisteren. We stonden om haar heen, hielden onze oren demonstratief
wijd open en bezwoeren dat we niets hoorden,
57