De hemel van Heivisj (Benny Lindelauf)

Acht-en-een-kwart armen
Twee weken later reed de Sigarenkeizer Sjlammbams Sahara
af met zijn vrouw, Liesl, twee valiezen en de hond. Achter de
automobiel hing een kar met de onderdelen van een reisledikant,
twee kisten, vier dekens en een kussen van eierdons,
alles afgedekt met een enorme lap van jute.
Onze broers sjouwden het ledikant naar boven en zetten
het in elkaar op onze kamer.
Oma Mei vertrok nog geen wenkbrauw, ook niet toen ze
hun halve huisraad naar binnen sleepten, maar bij de hond
trok ze een streep.
'We zijn de ark van Noach niet.'
Daarna volgde een verwarrende aftocht met de Koningin
van Amerika, die wild over de ruiten van de automobiel krabbelde,
en de Pruusin die zo stijf rechtop zat, dat het was alsof
ze het trucje van popspelen van Liesl had afgekeken.
'Fing! Fing!'
Liesl stormde op me af en sloeg haar beide armen om me
heen, alsof ze over de hele wereld gezworven had. Ik wachtte
tot ze me losliet.
'J e hebt gelogen,' had ik gezegd.
'Niet.'
'J e hebt gezegd dat ik de Toren omvergegooid heb.'
'Dat heb ik helemaal niet gezegd.'
'Leugenaar.'
'Durf dat nog eens te zeggen!'
'Leugenaar. '
1 47