De hemel van Heivisj (Benny Lindelauf)

Sigaren uit de achtertuin
Het duurde een week voor de Pap zijn beslissing nam. Het
gekke was dat ik vond dat hij altijd te snel besliste, maar dit
keer kon ikhet wachten bijna niet verdragen. En toen het eindelijk
zover was wilde ik mijn vingers weer in mijn oren stoppen.
'Ik word geen Chef van Transport,' zei hij.
To en iedereen vervolgens oma Mei aanstaarde riep ze: 'Ik
zeg toch niks?' Maar dat hoefde ook niet. Haar mening zat in
het waanzinnig tollende uilenoog, de bonkende stappen die
ze met haar maat drieënveertig schoenen maakte en die de
theelepeltjes in het lepelglaasje deden rinkelen.
'Kunnen we dan nu afwassen?' zei ze.
'Eh ... momentje,' zei de Pap. We zagen hem om zich heen
kijken alsof de woorden door de keuken zweefden, en toen
werd het stil tot Sj eer zich niet langer kon inhouden. Nog
voor de Pap ook maar een woord had kunnen zeggen flapte hij
diens hele plan eruit. De Pap keek hem geschrokken aan.
Oma Mei knipperde met haar ogen alsof ze elk woord ermee
kon vermorzelen.
'Je wil wát?'
'Boven de Maas doen ze het ook,' zei de Pap. 'Kenners zeggen
dat die tabak net zo goed is als die uit Amerika. Het verkoopt
als een tierelier. De Sigarenkeizer doet het ook zo, en
kijk eens hoe goed het hem gaat.' Hij staarde naar de tafel,
alsof hij God geworden was die neerkeek op de aarde en daar
de Sigarenkeizer in overvloedige welstand zag leven.
To t nu toe hadden we een sigarenwerkplaats gehad, waar