De hemel van Heivisj (Benny Lindelauf)

Fing en Fing
Muulke liep me die avond zowat ondersteboven. Ik kwam
puffend van de warmte binnen.
'Kom!'
'Wat?'
'Jes heeft nieuws!'
'Nieuws?'
'Kom nou mee!'
Ze trok me de keuken in. Jes en oma Mei zaten aan tafel
aardappels te schillen. Er was iets bedrukts in hun houding.
Ineens kreeg ik het benauwd. 'Is het nieuws van de Pap?'
'Zeg het nou!' zei Muulke.
Ik keekjes aan.
'Ze moeten op transport.'
'Wie?'
'De Judde.'
Het was nauwelijks nieuws. Het was al langer bekend dat
de Judde van onze stad naar werkkampen moesten. En er
werd gezegd dat het er erg was. Het was een van de weinige
keren dat er een kleine golf van verontwaardiging door onze
stad gejaagd had. Niet dat die verontwaardiging tot veel had
geleid, overigens.
Muulke zat te wippen op haar stoeL 'Zeg het nou!'
Jes zag eruit alsof ze nu al spijt had dat ze Muulke iets verteld
had.
'De Pruusin gaat ook op transport,' zei ze met tegenzin.
Ik fronste. 'De Pruusin?'
Jes knikte.