De hemel van Heivisj (Benny Lindelauf)

To t ik zag dat de woorden niet voor mij bedoeld waren.
Muulke had een arm om Liesl heen geslagen. 'De Vloed,'
zei ze vertrouwelijk. 'Je weet wel. Vrouwenkuren.'
'Ik héb helemaal geen vrouwenkuren! ' riep ik met overslaande
stem.
Kon het erger?
Ja.
Ze draaiden zich om. Alle drie tegelijk.
Kon het nog erger?
Kon het nog veel, veel erger?
0, ja.
Het werd laetarezondag, halfvasten.
Op de voorste kerkbanken zaten de bakkers van de stad te
knikkebollen. Smeets, de bakker op de markt, gleed tijdens
de preek soezend van de kerkbank af, maar kon zich nog net
vastgrijpen.
Laetarezondag was de dag dat de bakkers niet alleen het
gewone brood bakten maar ook duizenden krombroodjes. De
broodjes, in de vorm van een halvemaan, zouden vanaf het
station naar de Krombroodberg gebracht worden en daar uitgestrooid.
Muulke had zoals elk jaar al dagen van tevoren een plek
gekozen met de zorg en het tactisch inzicht van een generaal,
zodat ze de meeste broodjes zou vangen.
'Ga je mee?' fluisterde ze in de kerkbank. Ze liet haar onuitgesproken
vraag in de lucht hangen: of ben je daar ook al te
groot voor?
Na de mis liepen onze grootmoeder, de Pap en onze broers
naar huis.
Wij liepen de stad uit via de Putse Poort en staken de weg
over naar de Kollenberg.
Waar ik vroeger altijd een kriebelig gevoel in mijn buik
kreeg zodra de karren met de broodjes Sjlammbams Sahara
r60