De hemel van Heivisj (Benny Lindelauf)

Muulke enJes hehhen me later verteld dat het kantje boord
was. Heer Dokter hield vol dat mijn koorts door de infectie
en door de dubbele longontsteking kwam. To en na een dag of
vier de koorts nog niet gedaald was, greep oma Mei in. Ze had
zowat dag en nacht naast mijn bed gezeten en naar mijn geijl
geluisterd. Ze moest simpelweg ccn en een bij elkaar opgeteld
hebben.
Er kwamen voetstappen de trap op.
'Je hebt een kwartier,' zei oma Mei.
Ik deed mijn ene oog open.
'H-hallo, Fing.'
'Een kwartier,' herhaalde oma Mei. Ze keek hem streng
aan, draaide zich toen om en liep klossend de trap af.
'Ze is veilig,' zei Bèr meteen.
Meer wilde hij er niet over zeggen, hoe ik ook probeerde.
Hij stond aan de rand van mijn bed en staarde naar de pet die
hij in zijn handen hield.
'Was jij diegene die Liesl zou komen ophalen hij de smid?'
vroeg ik.
Hij schudde zijn hoofd.
'Wie dan?'
Hij glimlachte verontschuldigend.
'Maar hoe wist je waar we waren? Hoe heb je ons in godsnaam
gevonden?'
'De sm-smid had jullie zien wegrennen. In de richting van
de Kollenberg. T-toen dacht ik dat jullie misschien n-naar de
. . ,
m-ffilJn ...
Ik keek hem verbaasd aan. 'Maar hoe wist jij van de mijn?'
'Ik h-heb 'm twee jaar geleden ontdekt.'
'J ")'
1 J .
Natuurlijk. Nu snapte ik ook ineens wie die kist in de mijn
gezet had. En wie dat planken beschot tegen het plafond getimmerd
had. De planken die er zo nieuw uitgezien hadden.