De hemel van Heivisj (Benny Lindelauf)

'Ik graag,' zei deTulp.
'Ze is gek op chocolademelk,' zei Krit.
'Ihihihihi,' lachte de Tulp.
'Hik,' zeiJes.
'We zijn nog niet klaar,' zei de Pap.
'Iedereen is al geweest,' zei oma Mei.
'Hik,' zei Jes weer.
'Misschien moet er iémand in de werkplaats kijken,' zei de
Pap.
Ze wierp hem een achterdochtige blik toe.
'Moeder Mei?'
'Alles met te ervoor is niet goed,' zei onze grootmoeder
terwijl ze haar stevige kin naar voren duwde. 'Te veel, te verwend,
te ... eh ... enfin, behalve tevreden. Ik ben zeer tevreden.
Zie ik er niet tevreden uit? Is dat het soms?' Pas toen mijn
broers haar ervan verzekerd hadden dat tevredenheid pas een
naam had gekregen sinds zij op de wereld rondliep gaf ze toe.
'Beloof me dat u niet boos wordt,' riep de Pap haar na.
'Ik beloof helemaal niks,' riep oma Mei terug. 'Ik geef niks
om die onzin, dat weet je. Als mijn kleinkinderen zich gedragen
is dat cadeau gen .. .' We hoorden haar stem wegsterven
toen ze de hoek omging. Daarna ging de deur van de werkplaats
piepend open.
Het bleef zeker vijf seconden stil.
'Wat doet die fiets daar?' riep oma Mei door het openstaande
bovenlicht heen.
'Wat denkt u dat hij daar doet?' riep de Pap zenuwachtig
terug.
'Ik mag hopen dat het niet is wat ik denk.'
'Dat hangt ervan af wat het is ... eh . . . wat
u denkt eh .. .' zei
de Pap.
We keken van de Pap naar de muur tussen ons en oma Mei
in en weer terug. In de stilte die viel hoorde ik de wind die
blaffend over de akkers stoof en zich baldadig tegen de sponningen
van de ramen wierp.