l°t

CAP. XIV. 103
door dén oorlog en honger omkomen, [ en l^
het volk , waaraan zij voorzeggen ; zal van
den honger en oorlog op de ftraaten van Jerufalem
uitgeftrekt uit gebrek van begraavers
blijven liggen; zij zeiven, hunne vrouwen,
hunne zoonen, en hunne dogters: en ik zal
de gevolgen hunner boosheid over hun uit-
Horten. Zeg zo tegen hen: mijne oogen '
moeten dag en nacht van traanen vloeien,
en nooit droog worden, want mijn volk is
zwaar en wreedelijk gewond. | Gaa ik op 1*
het veld, zo zie ik verfiagenen, kome ik in
de ftad, zo liggen daar, die van honger ge,
ftorven zijn : TProfecten en Priesters gaan
in andere landen om, welke zij niet kennen.
|
T Q
A 1
Maar hebt gij dan Juda verworpen? Hebt >
gij dan een volkomen afkeer van Juda?
"Waarom flaat gij ons, dat wij niet geneezen
kunnen worden ? laatende ons op vreede
hoepen, maar daar komt niets goeds? op
betere tijden, maar daar komt nieuwe vetfchrik-
mt
vs 17 f n v o l k ' s zwa.ir en wreedehjk
eewönd.) Ik heb gemeen!, hier in onze taal eeno
verkorting te moeten gebruiken ; doch voor hem,
die de woorden in 't geheel , letterlijk wilde over.
pezet hebben, plaats ik ze hier ook; want de jongvrouw,
de dogter Mijne* volks, ts met eene grooté
verplettering verpletterd, met eene zeer erg&
wond. tiet kwam mij voor, dat men dit in onze
Mal niet gaarne leezen zou.
vs. 19- Betere tijden) Leterlijfc, een ttjdvangeneezing.
G 4