l°t

CAP. XXXI. i«
waarde zoon, een zo geliefd kind! want
wanneer ik van hem fpreek, zo noem ik
dien naam onophoudelijk; mijn hart is over
hem bewogen, en ik moet mij over hem
ontfermen, fpreekt Jehova.|
Maakt u tekenen op de wegen, regt u ar
wegwijzers op, let op den gebaanden weg,
op den weg, dien gij genomen hebt, keer
weder terug, gij jongvrouw Israëls, keer
weder terug tot deze uwe fteden. | Hoe 21
lang zult gij dwaas zijn, gij weggeloopene
dogter? Jehova zal wat nieuws in 't land
geeven: de vrouw zal den man zoeken. |
Dus
meent te haaten, en eensklaps en onverwagt berst die
liefde uit. Zelfs de naam des zoons heeft voor hem
iets aangenaams en aandoenlijks; hij noemt hem onophoudelijk,
wanneer hij van den zoon fpreekt; daar
hoort men geen voornaam hij, maar altoos den voor
den vaaer zo veel geluid geevenden naam van den
verlooren zoon.
• V I' u\'? F? i° o d f c h e volk moet, wanneer het
in de ballingfchap gaat, de wegen tekenen, om die
m t vervolg weder te gaan; dat is bij mij op eene
andere wijze gezegd, het zal zekerlijk weder terue
komen, mogelijk langs dezelfde wegen, die eertijds
door hun ongeluk zo beroemd zijn geworden, bil
voorb. langs het graf van Rachel.
vs 12 wat nieuws: ~ de vrouw zal den man
zoeken.) Volgens den gewoonen loop der waereld
pleeg de man de vrouw te zoeken, en nier zij hem •
wanneer zij dat doer, zo is het wat nieuws. I
De toepasfing van dit beeld op Israël is, dat voorheen,
in den langen tijd van het Oude Verbond, God
het Israëlmfche volk gezogt had, en niet de Israëliten
hem ; hij had het ongebeden uit Egijpten gevoerd
, en bij eene herhaalde afvalligheid telkens weder
tot zig geroepen. Maar nu wil God iets nieuws
vooitbrengenj het Israëlische volk zal zonder vooraf-