l°t

CAP. VII. 63
hooren noemen, maar het moorddal, en
men in Tofet begraaven zal, dewijl het aan
plaats zal ontbreeken. | Dan zullen de lig- 33
haamen van dit volk den vogelen en roofdieren
tot fpijs verftrekken, en niemand zal
ze verjaagen. | In de ftedenvan Juda en op 34
de ftraatenvan Jerufalem zal geene vreugde
meêr gehoord worden, en geene vrolijkheid
haar doen klinken, noch een bruiloftszang
van bruid en bruidegom, want het land VIII
zal eene woeftijn worden. | Omtrent dien 1
tijd, fpreekt Jehova, zullen de beenderen
der Koningen van Juda, de beenderen zijner
Vorften, de beenderen zijner Priesters,
de beenderen zijner Profeeten, de beenderen
der inwoonders van Jerufalem, weder
uit de graven uitgegraaven, | en voor de a
Zon, en de Maan, en de Starren des Hemels
verfpreid worden , welke zij in het leeven
zo lief hadden, dien zij dienden, dien
zij navolgden, zij zogten, en waarvoor zij
zig nederwierpen: ze zullen tot hunne rustplaats
niet weder verzameld, noch begraaven,
maar drek op het veld worden. | Dan 3
zullen de overigen, welke van dit boosilartig
volk nog zullen overblijven, op de plaatzen,
vs. 1. uitgegraaven"] Dit gebeurt bij langduurige
belegeringen , wanneer men tot de linie van
influiting welke men om de ftad trekt, (zie de aanmetking
op Cap. VI: 6.) insgelijks tot andere fchansfen,
en tot de heen en weêr getrokken wallen, agter
welke men anders de ftad naderde, gelijk tegenwoordig
in de loopgraaven, aarde nodig heeft.