l°t

C A F. XXXI.
luid, zingt lofzangen, en zegt: verlost uw
volk, Jehova, het overblijfzel van Israël.}
Ik zal ze uit het land van het Noorden te- 8
rug brengen, en ze van het einde der Aarde
vergaderen: daar zullen blinden en lammen
onder hen zijn, zwangeren en baarenden,
eenegroote menigte zal er weder in het
land terug komen. | Met weenen en fmee. 9
ken zullen zij komen, en ik zal ze leiden
en voeren, tot de waterbeeken, en opeen
effen weg, waarop zii niet kunnen vallen:
want ik ben Israëls vader, en Efraïm is
mijn eerstgebooren zoon. [
Hoort
is over Israël, het welk het hoofd van vreemde
volken geworden is.
vs. 9, Efraïm is mijn eerstgebooren zoon."] Het
recht der eerstgeboorte, het welk Ruben verbeurd
had , was van Jacob aan Jofeph gefchonken, wiens
zoon Efraïm was, 1 Chron. V: 1. 2. en Efraïm
heeft zig wezenlijk langen tijd als de eerfte ftam
onder de Israëliten vertoond, waarvan men in het
Mofaisch Recht §. 47. iets vinden zal. De meening
is, dat God bij deze wederkomst van het volle
Efraïm bijzonder wil begunftigen , dat hij agter geenen
ftam, niet agter Juda zal gefteld zijn: Efraïm
bekomt in 't algemeen in dit Hoofdftuk uitmuntende
beloften.
Ik kan hierbij de zwaarigheid niet zwijgen, die
bij mij is opgekomen, en mogelijk ook bij menigen
mijner Leezers kon opkomen: hoe 'er in eene nog
onvervulde voorzegging aan Efraïm , of ook aan de
tien ftammen, waarvan Efraïm het hoofd was, cn
welke dikwerf naar hem genoemd worden, bijzondere
beloften kunnen gegeeven worden? De geflachtregisters
der Israëliten zijn geheel verlooren gegaan,
hoe zal men dan in volgende tijden Efraïm, of ook
de tien ftammen, van Juda en Benjamjn onderfchei-
O 4
den,