l°t

i6?
C A P XXV: i-ï*
Een vermaaning van Jeremia tot boete in het
eerfte jaar der regeering van Nebucadnezar,
waarin het lot van Afièn door eene groote nederlaag
der Egijptenaaren en overwinning
yan Nebucadnezar bejlist wordt. Hij (lelt
den Jooden voor, dat hij hun nu 23 jaaren
lang te vergeefs gepredikt heeft, voorzegt
hun op nieuw de Verwoesting van Jerujalem,
en dat van nu af het Babijlonifche Rijk
zeventig jaaren bloejen zal, maar dan te
gronde gaan, en de Jooden weder tn hun
land zullen te rug komen.
Het woord van Jehova, dat tot Jeremia 1
in het vierde jaar van Jojakim, den zoon
Jovs.
1. in het vierde jaar van Jojakim] Dit
was een zeer beilisfend jaar voor het noodlot der
Waereld, en uit de laatfte helft van ons Capittel
fchijnt het, dat 'er juist daarom gezanten uitalle
S"de dêelen der Waereld te I«rf»em ajnbu
één geweest, om de maatregelen af te fpie^en,
welke men tegen de nu eerst regt vreezel.jk wordende
Babijlo^fche magt gemeenfchappelijk neemen zoude.
D
Zeden veefe jaaren had het nieuw o P
het tooneel
der Waereld verfchijnende volk der Chaldeën, dat de
Grieken Scijthen noemen, groote veroveringen gemaakt:
Asfjriën en Babel waren reeds in deszelfs
magt. Doch vier of vijf jaaren vóór du jaar had de
insgelijks groote Koning van Egijpten, Farao Necho,
een veidtogt tegen de Asfijriërs ondernomen , ik onderzoeke
niet, of het tegen het juist te gronde gaande
en voor de Chaldeën opl zijn uiterst liggende
Rijk, of tegen het nieuwe Asiijriën, dat is, «B^de
L 4