l°t

i6o
DE PROFEET JEREMIA.
Wanneer dit volk, of een Profeet, of 03
Priester u vraagen zal: wat is de last van
Jehova? zo antwoord hun: gij zeiven zijt
die last, en ik zal u afwerpen, fpreekt Jehova.
| Den Profeet, Priester, of het volk, 34
dat van Jehova's last fpreekt, zal ik ftraffen,
hem en zijn huis. | Dan kunt gij tot 35
malkanderen zeggen : wat heeft Jehova geantwoord?
wat heeft Jehova gefproken ?|
Maar Jehova's last zult gij niet verder noe 36
men. Een ieder zullen zijne eigen woorden
een last zijn, dewijl gij de woorden
den leevendigen God, Jehova, den God
der
zij. Zelfs bij de godfpraaken der heidenen hebben
heidenen deze armoedige navolging bemeikt. De
Grieken fpotteden over de godfpraaken van Apollo,
welke gemeenlijk in Verfen gegeeven wierden: het
kwam hun zonderling voor, dat juist de God der
dichters de flechtfte Verfen maakte, en dat dezen
tegelijk in zekere opzigten altoos eensluidend ware;}.
vs. 33.J De uitdrukking, welke bij den Profeer
zo dikwerf voorkomt, voorzegging, of eigenlijk,
zeggen, uit/praak van Jehova, (al 't Hebreeuwsch,
masja Jehova) heeft eene dubbelzinnigheid Het
woord Itan een zeggen, of eene uit/praak, gelijk
wij het noemen, wanneer wij oude Schrijvers over-
SBetten, Godjpraak, orakel, betekenen; maar het
betekent ook een last. Eenige fpottcrs vm Jeremia's
tijd namen het in dezen laatften zin. kwamen tot
den Profeet en vraagden, na masja Jehova, (w;tt
is de uitfpraak van Jehova) doch verftonden daardoor,
wat is de last van Jehovat dat is, w*l
lastigs en onaangenaams hebt gij nu weêr m Gods
naam te zeggen. Tegen deze fpotternij is het vol.
gende gerigt; in 't vervolg zal niemand dit dubbelzinnige
woord in zijn raadpleegen gebruiken, ten
mlnften niet zo fpotter.de.