l°t

Ho
DE PROFEET JEREMIA»
CAP.
XXIII.
Wee u, gij herders, die mijne kudde op i
een dwaalweg brengt,en verflrooit, fpreekt
Jehova | Daarom zegt Jehova, de God %
van Israël, tot de herders, die zijn volk
weiden: gij hebt mijne kudde verftrooid en
uit elkander gejaagd, gij hebt geen toezigt
op haar genomen, maar ik zal op uwe
boosheid acht flaan, en u ftraffen, fpreekt
Jehova. | Ik ik zal de overblijfzelen mijner 3
kudde uit alle de landen, waarin ik ze ver.
ftrooid heb, verzamelen, en de zelve in
hunne weide te rug brengen, daar zullen
zij vermeerderen en vrugtbaar zijn, | en ik 4
zal hun herders geeven, die ze weiden zullen,
zij zullen zonder vrees en in voile
veiligheid zijn, en daar zullen geene fchaapen
meêr vermist worden. J £r is een tijd 5
aanvs.
1.] Bij herders moeten wij hier niet volgens
het gebruik onzer taal aan Predikers en bedienaars
der Kerk denken, maar aan Regeerders en Overheden
van het volk , van den Koning te beginnen. Deze
Koningen en hunne Raaden waren daaraan ichuldig,
dat het Joodfche volk verftrooid wierd, dewijl zij
het door herhaalde wederfpannigheden voor Nebucadnezar
in dedaadonmogelijk maakten,het volk in hun
land te laaten, en ook anderszins door verwaarlozing
van het recht het volk verftrooiden, dat is,
noodzaakten , hun vaderland te fchuuwen.
vs. 4.] Sorobabel, Jofua de hoogepriester, Esra,
Nehemia, dieMachabeefche helden, welkehetvolk
weder vrijheid en onafhangelijkheid verfchaften.
vs. s ] Ik weet deze plaats niet anders dan van
Christus te verklaaren. Men overweege zelf, hoe
de