l°t

C A P . V.
4 1 J t
en het op onze fchouders na huis draagen. -?
Wij worden vervolgd, wij zijn vermoeid,
en men laat ons geene rust. | Wij geeven s
ons aan de Egijptenaaren over, wij hebben
den Asfijriërs gezwooren.J Onze vaders 7
hebben gezondigd, die zijn niet meêr, en
wij moeten hunne fchuld draagen.| Kneg- g
ten heerfchen over ons, en wij hebben
geenen verlosfer. | Wegens het zwaard in n
de woeftijn moeten wij onzen kost met leevensgevaar
haaien. J Ons vel is als in een 10
oven gedroogd, wegens den doodelijken
D e
hongersnood.J vrouwen te Zion, de
I r
jongnaars
bemagtigd, en zoo de eigenaars hun dorst
daarmede lesfchen wilden, dan moesten zij het koopen.
vs. 5. en het op onze fchouders na huis draagen]
Ik gaa hier van de Joodfche verdeeling in
Verfen af, volgens welke dit Vers wat duister en
ri"t t" luidt: WV w o r d e n vervolgd op onzen hals.
üok heb ik, overëenkomftig met onze taal, fchouders
gezet, daar in het Hebreeuwsch hals ftond,
het geen in onze taal niet wél zou klinken.
vs. 6.J De meening is, wij zijn niet eensin
Itaat, onze verbonden te onderhouden, maar een buit
van eik eerfte volk. Met de AsfijriëfS hadden wij
een verbond gemaakt, om de Egijptenaaren van een
inval af te houden, en het bezwooren: nu, daar
ons leger geilagen is, moeten wij ons aan de Egijp.
tenaaren overgeeven. U heb hier egter eene
andere leezing gevolgd, want naar de gedrukte luidt
het: en aan de udsfijriërs (geeven wij ons over)
óm brood genoeg te hebben.
vs. 9.] De Jooden konden hun kost nog vooreen
gedeelte m de woestijn vinden, daar hunne kudden
lchaapen rondtrokken: maar dit was wegens den
oorlog, die tot in de woestijn doorgedrongen was,
cn de ftroopende partijen, ook onzeker,
Dd 2