l°t

C A I>. I.
g
woordde: Ach Heere! Jehova! ik weet
met te fpreeken, want ik ben te jong. |
Daarop zeide Jehova tot mij: zeg niet, ik 7
ben te jong, maar gaa waarheen ik u zende,
en fpreekalles, watikgebiede.| Vrees &
niet voor hun, want ik ben bij u, fpreekt Jeho
va om u te befchermen. | Hiermede a
ftak Jehova zijne hand uit, roerde mijn
mond daarmede aan, en zeide : nu heb ik
mijne woorden in uwen mond gelegd. { Ik *3
itel u over volken en koningrijken, om uit
te roejen, om te verwoesten, om te verftroojen,
om om te keeren, om te bouwen >
en te planten. |
Hierop vraagde mij Jehova, wat ik voor n
mij zag ? Ik antwoordde: een amandel ftok. f
Jehova zeide: gij hebt wél gezien, want l&
ik
zelfs bij de verövering van Jerufalem als een waar Pro.
feet te kennen en te eeren. Cap. XL.
vs. 9. nu heb ik mijne woorden in uwen mond
gelegd] Dewijl Jeremia voorheen zig venchoondhai
dat hij niet wist te fpreeken» dat hoewel G..d hem
de zaaken ingaf, hij nogthans de regte woorden niet
zou treffen; zo kan ik dit niet anders verilaan, dan
dat God hem ook de woorden wil ingeeven.
vs. 10.] De Profeeten worden voorgefteld ai .»fzl|
doen, het geen zij voorzeggen, bij voörb. koningrijken
verwoesten, wier ondergang zij voorzegen
dewijl de zaak onvermijdelijk op de vn-rwe-n*
XL1II:
ïïfë P^F**
3. Micha II: 12. V X L l X 7 &/(:
vs. 11. 13.] Het is niet mogelijk, uit in eene
overzetting zo duidelijk uit te drukken, als het in
den grondiextis, dewijl hier op den u am, welkende
amandelboom in het Hebreeuwsch üeefi.gezinfpceld
A a
worJi.