l°t

344 DE PROFEET JEREMIA.
te dier tijd zal ik van Davids ftameen rechtvaardig
gewas laaten opfchieten , een, die
recht
Hemels en der Aarde, wanneer 'er van een geluk,
kigen (laat gefproken wordt, welke naa eenige honderd
jaaren ten einde liep, toen Jerufalem van Titu»
Vespafianus verwoest wierd.
Wanneer men, om deze zwaarigheden te ontwi|«
ken, in den tijd van het Nieuwe Testament gaat,
en het rechtvaardige gewas uit Davids huis van Chris,
tus verftaat, den eeuwigen Koning, zo komen 'er
Weder andere zwaarigheden te voorfchijn.
i) De offers, welke volgens vs. 18—ai duuren
moeten, zo lang dag en nacht op hun gezetten
tijd komen, fchijnen op dé huishouding
van het Nieuwe Testament niet te pasfen.
Gefteld zijnde, dat de Jooden ten eenigen
tijde na Palestina wederkeerden, en daar
tot aan het einde der waereld een onafhangelijk
en bloejend volk bleeven, zullen zij dan
ook weer Levitifche offers hebben ? Voorbeelden
van Christus, nadat het tegenbeeld 'er
reeds is?
Men zou hier misfchien kunnen zeggen: de
offers zouden dan geen voorbeeld, maar een
beeld ter gedagtenis zijn; bij die geenen, welke
uit de heidenen bekeerd waren, hadden de
Apostelen wel geene offers, even als geene
andere Joodfche dienden omtrent God willen
ingevoerd hebben, doch dit hindert niet, dat
de Jooden ook niet weder den Godsdienst en
de gebruiken van hun eigen volk zouden kunnen
hebben, gelijk toch de Apostelen nog we»
zenlijk naa de hemelvaart van Christus aan de
offers der Jooden hadden deel genomen: Hand.
XXI: 23—26. en XVIII: 18. daar Paulus de
gelofte eenes Nazireërs fchijnt op zig te heb«
ben, bij welker einde hij te Jerufalem wil offeren.
Doch dit ftemt egter met onze gewoone
begrippen van het Nieuwe Testament niet
e vereen, en het komt ons vreemd voor, dat
God