l°t

79 DE PROFEET JEREMIA.
fen over de bergen, een treurlied over de
weiden der woeftijn, want zij zijn aange.
ftoken, niemand waggelt meer indezei ven,
het roepen der kudden hoort men niet meer,
vogels en wilde dieren zijn zelfs weggevloo.
gen, en hebben eene andere wooning ge-
Ik zal Jerufalem in fteenboopen veran- Io
deren , en tot eene wooning der flangen
maaken; de fteden van Juda woest en zonder
inwoonder. j Waar is 'er een fchriftge-
I r
leerde, hij moest dit opmerken: en waar is
er een, tegen wien Jehova fpreekt, hij
moest
menigte met dromen en andere dorre ftruiken bewasfen
zijn, zelfs flegts door nalatigheid der herders
een vuur ontftaat, zo verfpreit het zig gewoonlijk wijd
en zijd m 't rond, en verteert doornen, ook wel het
weinige gras, dat hun geworden was. Dit is voor
het toekomende wel eenigermaate mest, maar voor
eerst vindt zelfs het vernoegde febaap op het kaale
zand geene weide, De vogels moeten zelfs uit zulk
eene woestijn vlugten, wanneer het vuurde ftruiken
aantast, waarop zij hunne nesten hadden: de leeuw
pleegt, gelijk men uit reisbefchrijvingen weet, dan
zeer grimmig zijne in 't vuur ihande wooning te ver.
iaaten, en nog grimmiger de leeuwin, in ireval zii
J
mogelijk jpngen heeft.
Ditirnal is het vuur niet door de onvoorzigtigheid
der herders ontdaan, maar de vijanden, welke anders
bij de in de woestijn rondtrekkende herders niet
komen kunnen, of het der moeite niet waardig achten,
om zo elk ih 't bijzonder te vervolgen, hebben
het hier en daar aangelegd, om de weiden ten min.
ften voor een jaar lang te bederven.
vs. II. Waar is 'er een, tegen wien Jehova
(preekt?] Ten tijde van Jeremia vond men eene
me-