l°t

C A 5. XXX. 205
den verder onder dit juk dienen,[ maar Je- 9
hova hunnen God dienen, en ik zal hun
hun»
het juk der heidenen vrij, en lieten ook zelfs munten
flaan , wier jaargetal van de vrijheid van Zion
gerekend wierd. Het is waar, dat hunne Vorsten
nog afhangelijk waren van de Sijrifche Koningen,
maar flegts omtrent zo, als de meêr vermogende
Duitfche Rijksvorsten van den Keizer! doch ook
zelfs deze onderwerping verviel in de laatfte jaaren
van Simon, wanneer hij met den Koning van Sijriën
oorlog voerde, en zegepraalde. iMachab. XVI: 1—10.
Zijn zoon, Johannes Hijrkanus, moest zig we! nogmaals
aan den Sijrifchen Koning Antiochus Sidetes
als leenman onderwerpen : doch met den dood van
Antiochus Sidetes hield dit volkomen op, en hij
wierd geheel onafhangelijk, het geen ook zijne nakomelingen
tot op die tijden bleeven, waarin Porapejus
de Groote Jerufalem veroverde, en de Jooden
onder de ijzeren heerfchappij der Romeinen bragr.
Dit is het begin van het nieuwe onweder, dat vs.
33. 24. voorzegd wordt.
vs. 0. en ik zai hun hunnen Koning David
verwekken.] Onder dezen naam kan ik geen van da
nakomelingen van den Priester Matthathias verdaan,
noch Simnn, noch Johannes Hurkanus, dewijl zij
niet uit Davids, maar uit het priesteilijk geflacht
Waren: ik weer geen ander onder dezen naam te
bedenken, dan Christus, welken God hun nog vóór
het nieuwe ongeluk van Jerufalem liet gebooren worden
, het welk betekent, verwekte.
Ik ben eene andere leezing gevolgd dan de gedrukte,
welke zou moeten overbezet worden: en
hunnen Koning David (zullen zij dienen), dien
ik hun verwekken zal- Du zou men of van die
veele du zeiden v.i« Jooden moeten verftian, welke
nog wezenlijk vóór de vervvo sting van J rufalem in
Chris us geloofd hebben, QHandel XXI: 20) of
van de toekomende bekeering der Jooden, welke
Paulus Rom XI: 25-27- voorzegt, doch die beter
in het volgende Capittel, dan hiér fchijnt te pas te
komen.