l°t

CAP. L.
daan heeft. | Laat 'er geen te Babel over 116
die zou kunnen zaajen, of in den oogsttijd
den zikkel houden: voor het overwinnend
zwaard vlugte elk tot zijn volk, en ijle na
zijn land![ Israël was a's eene verftrooide 17
kudde fchaapen,welke eene leeuwin van malkanderen
gejaagd had: de eerfte, die het opat,,
was de Koning van Asfijriën ,en deze twee.
de, Nebucad-Nezar de Koning van Babel,
vergruisde nog de beenderen.| Daarom j&
fpreekt Jehova, de God der Goden, de God
van Israël: ik zal den Koning van Babel en
zijn land ftraffen , gelijk ik den Koning van
Asfijriën geftraft heb,| en Israël weder tot 19.
zijné
vs. i6\] Dit is, gelijk ik boven reeds gezegd heb,
laater gefchied. Cjrus verwoeste de ftad niet: Darius
oefende wel harde en welverdiende ftraffen, maar
behield de ftad egter, en gaf tot dat oogmerk aan de
overwonnen Babijioniers, die vooraf hunne vrouwen
gedood hadden
r
50000 vrouwen, welke uit de Iandfchappen
waren zamengebragt; zoo men anderszins
deze zonderlinge gefchiedenis, welke Herodotus B.
JII. H. 159. verhaalt, geloovjn mag. Doch tegenwoordig
is de ftreek der ftad wezenlijk in dien toe-
Hand, gelijk Jeremia haar befchrijft, en dat zedert
onheugelijke jaaren. Hoe zij daarin gekomen is, of
.zij van een nieuwen vijand, tusfchen den tijd van
Christus en Mahomed, eene nieuwe verwoesting heeft
mqeten ondergaan, kan bij een volkomen ftilzwijgen
der gefchiedenis niet gezegd worden.
vs. 19] Andermaal eene duidelijke voorzegging,
dat niet alleen de Jooden, maar ook de tien ftammen
zullen terugkomen, tot wier erfdeel de hier genoemi
de landen behoorden. Dat dit wezenlijk vervuld zij,
en wij I Machab. V. Güead en Galilea van Israëliten
bewoond vinden, heb ik reeds meêrmaalen aange.
merkt. Omtrent het gebergte van Efraïm zou moge.
lijk eene twijfeling omftaan, of het niet den Sam a-
Z 5 *