kur'ân'da cennet kavramı - gariban tavuk

uyurarak oradaki nimetlerin hayal ettiklerimizin de ötesinde ve üstünde
olduğunu belirtmektedir. Başka bir âyette ise cennetin bizâtihi kendisinin başlı başına
bir nimet olduğu vurgulanmaktadır;
وَإِذَا رَأَيْتَ‏ ثَم َّ رَأَيْتَ‏ نَعِيمًا وَمُلْكًا آَبِيرًا
“Orada nereye bakarsan, bir nimet ve büyük bir mülk görürsün” (İnsân 74/20).
Âyette geçen tekil ifadeler belâğatta çokluk ve azamet ifade ederler(el-Âkûb,
1996:126,127). Âyetin bu edebi özelliğinden hareketle cennetin nimetlerinin ve
mülkünün hayallerin ötesinde çok ve büyük olduğunu söylemek mümkündür. Biz
burada Kur’ân’da ifade edildiği kadarıyla cennet nimetlerini zikretmeye çalışacağız.
3.3.1. Ağaçlar ve Gölgeler
Cennetin sayısız nimetlerinden biri de, onun ağaç ve gölgeleridir. Cennette pek
çok çeşit ağaç vardır. Bu ağaçlar o eşsiz diyara manzara bakımından doyumsuz bir
güzellik katar ve her birinin boyu, biçimi, türü, rengi ve yaprakları farklıdır. Bu farklı
ağaçlarla dolu bu manzarayı izlemek ancak seyredene manevi bir lezzet verir. Bu
lezzeti insan hissederek yasar. Dünyada da ormanlar, bunalan, şehrin boğucu ve
gürültülü ortamından uzaklaşmak isteyen, beton yığınları arasından çıkıp rahat bir nefes
alıp dinginliğin doruğuna ulaşmak isteyen insan için en güzel sığınma mekânları değil
midir? İnsan bazen her türlü bunalımından kurtulmak için kendini ormanın kucağına
atarak ağaçların gölgesine sığınıp, aradığı huzuru oralarda bulmaya çalışmaz mı? Bu
soruların cevabı elbette “evet”tir. Zaman zaman zihninden bu eylemi gerçekleştirmeyi
düşünür ve bu eylemi de “kafa dinlemek, derdiyle baş başa kalmak vb.” deyimleriyle
açıklar (Atik, 1992:71).
İşte insanın bu ihtiyacını bildiği için Yüce Allah-u Teâlâ cennet nimetleri
arasında ağaç ve gölgelere de yer vermiştir. Kur’ân-ı Kerim’de cennet tasvir edilirken,
ağaçların varlığından söz edilir:
ذَ‏ وَاتَا أَفْنَانٍ‏
“İki cennette de çeşit çeşit ağaçlar (efnân) vardır” (Rahmân 55/48).
96