kur'ân'da cennet kavramı - gariban tavuk

atılmaz. Hizmet etmek üzere tayin edilir ve âhiret hayatının hizmetçisi olur (Türk
Ansiklopedisi, 1960:X,96).
Eski Mısır inancında, ölünün kalbinin sembolik bir değeri vardır. Âhirettle ilgili
eski resim veya figürlerde, mahkeme huzurunda kalp bir teraziye konulur. Terazi
kefesinin bir tarafına tanrıça “Ma’at” ya da “Rishata”’nın heykelleri konularak tartılır.
Ölenin iyi veya kötü olduğuna, kalbin terazideki durumuna bakılarak hüküm verilir.
Eski Mısır inancına göre kalp, ölenin dünyadaki amellerini temsil eder. Kalbe bu kadar
önem verilmesinin nedeni, Eski Mısırlılar tarafından kalbin kişinin dünyada yaptıklarını
gördüğüne inanmaları sebebiyledir. Piramit yazıtlarına göre, iyi olduğuna hükmedilen
insanlar, Tanrılar veya tanrı “Ra” ile beraber onun gemisinde oturmak için göğe
çıkarlar. Bu kimselere aziz veya mutlular denir.
Ölüm sonrası dirilişe inanan Mısırlılara göre, ebedi mutluluğu kazanan insanlar,
ya güneş tanrısı “Ra”ya veya “Osiris”e kavuşurlar ya da yıldız olurlar. Azizler, göğün
doğu tarafında olan ebedi yıldızlarda bulunan cennetlerde otururlar. Orada yemek
tarlası adı verilen yerde, canlarının çektiği her türlü yemeklerden istedikleri kadar
yerler. Bir başka yerde ise, hayat ağacı tarlası vardır. Azizler yine orada oturup, bu
ağacın meyvesinden istedikleri gibi yerler. Yine burada tanrılarla beraber ekmek yer ve
şarap içerler. Bu nimetlerin yanında azizler, orada “Oziris”’in önünde oturur, “Yaro”
tarlasında yufka ekmekleri bile yerler. Burada nimetlerin kesinlikle bitmediğine
inanılır. Cennette bu nimetlerin dışında, cennetlikler ziraatla da uğraşır, buğday ve arpa
ekerek kendilerine ait özel mülkler edinirler. Ayrıca kendilerine ait kadınları olur.
Dünyada yaptıkları her şeyi burada da yapabilirler (Şahin, 1993:VII,374; Kutub, tsz:15-
21).
Burada cennet nimetleri olarak, cennetlikler için kadınlardan ve özellikle de
özel mülklerden söz edilmesi, firavuna köle olan ve hiçbir özel mülkiyeti ve hakkı
olmayan bir halk kitlesi için, çok büyük bir özlem olmasından dolayı olsa gerektir. Eski
Mısır inanışlarına göre, iyi insanlar öldükten sonra ödüllendirildikleri gibi, günahkâr
insanlar da cezalandırılmaktadır. Eski Mısır inanışlarında suçluların cezalandırıldıkları
yere yani cehenneme, “amenti” veya “amented” denilmektedir. Amented veya amenti,
13