kur'ân'da cennet kavramı - gariban tavuk

Salih olarak ölen kişinin ruhunun, iyi olan davranışlarının oranında bir ödül
olarak, Tanrılarla birlikte gökte bulunan bu cennette, kısa veya uzun bir süre
kalabildiği, daha sonra yeniden başka bir bedende dünyaya geldiği belirtilmiştir
(Sarıkçıoğlu, 1999:152).
Hint folklorunda bu cennetin dışında yeryüzünde Meru dağının üstünde ve
kendisinden dört nehrin çıktığı bir cennetin varlığından da söz edilir (Şahin,
1993:VII,375).
1.2.10. Budizm’de Cennet
Budizm’de de ruhların ölümsüzlüğüne inanılır. Ruhların bir bedenden başka bir
bedene geçerek yeniden dünyaya gelmesi, demek olan, tenasüh inancı bu dinde de
kendini gösterir (Sarıkçıoğlu, 1999:177; Buda, 1935:258).
Bu dinde âhiret inancı mevcut olduğu belirtilir. Dünyada yararlı işler yapıp,
erdemli yaşayan insanların, öldükten sonra bu erdemli yaşayışlarına karşılık olarak,
cennetle ödüllendirmenin olduğuna, erdemli hayatın zıddı bir yaşayışla ömrünü geçirip
ölenler için de cezalandırmanın varlığına inanıldığı ifade edilir (Harman, 1935:VII,225;
Şahin, 1993:VII,375).
Budizm’e göre, salih kişiler öldüklerinde, derecelerine göre semavi cennetlerin
birinde tanrılarla birlikte kalıp eğlenirler. Bu mutluluk cennetlerinde ebedi kalmak söz
konusu değildir. Kişi, dünyadaki güzel davranışları oranında semavi cennette kısa veya
uzun bir süre kalabilir. Daha sonra başka bir bedenle yeniden dünyaya gelir. Hatta bu
cennette Tanrılar bile sonsuz olarak kalamazlar (Tümer ve Küçük, 1988:195;
Sarıkçıoğlu, 1999:177).
Budizm’de semavi cennetlerin dışında, Meru dağının tepesinde olduğuna
inanılan, başka bir cennetten de söz edilir. Mutluluk ülkesi olan ve “Sukhavati” denilen
bu cennetin özellikleri olarak ise, mücevherlerle süslenmiş ağaçların olması, sakrak
ötüşlü kuşların bulunması, cennetliklerin zevklerine uygun olarak suların soğuk ya da
sıcak olarak akması ve bu cennetin daimi bir yeşillik içinde olması vb. güzellikler
zikredilmiştir. Japon geleneğinde ise bu sayılan cennetin benzeri olan cennete “Ame”
20