kur'ân'da cennet kavramı - gariban tavuk

Mazda”’nın da yer aldığı ölümsüzlük yurdu olan (Taşpınar, 2003:51), gök cennetine
götürülecegi vurgulanmaktadır (Sarıkçıoğlu, 1999:110). Zerdüşt’ün, cenneti “Övgü
Evi” veya “Şarkı Evi” olarak isimlendirdiği belirtilmektedir (Eliade, 2003:I,384;
Turner, 2004:30). Cennetin, bu isimlerin dışında daha başka isimlerinin de olduğu
zikredilmektedir (Taşpınar, 2003:55). Cennete ilk olarak, Tanrı’nın gireceği ve
Zerdüşt’ün ümmetiyle birlikte burada ödüllendirilecekleri vurgulanmaktadır
(Sarıkçıoğlu, 1999:110).
1.2.5. Eski Yunan Mitolojilerinde Cennet
Eski Yunan mitlerinde, çok tanrılı bir inanç sisteminin hâkim olduğu
görülmektedir. Tanrıların ölümsüzlüğüne inanılan Eski Yunan ve Roma’da dünyevi bir
cennet tasavvurunun olduğu ve bu anlayışın da şair ve yazarlar tarafından geliştirildiği
ifade edilmektedir (Sarıkçıoğlu, 1999:67; Şahin, 1993:VII,374).
Yunan mitolojisinde ölümden sonraki hayat ile ilgili bilgilerin birbirinden çok
farklı olduğu belirtilmektedir (Turner, 2004:33-48). Ölümden sonraki hayata, “Hades”
denilmektedir (Turner, 2004:33). Mitolojiye göre, Hades’in girişinde üç başlı köpek
olan, “Kerberos” bekçilik yapar ve buraya giren bir daha geri çıkamaz. Ölen kişinin
ruhlarını Hades’e, “Hermes” indirir. Ruhlar burada yargılanırlar (Kahraman, 1975:101).
Kayıkçı “Kharon” suçsuz olanların ruhlarını Elysium bahçesine ve çimenliğine
ulaştırır. “Elysium veya Eleusis bahçesi veya çayırlığı” olarak isimlendirilen bu cennet,
yeryüzünün Batı kenarında adalarda bulunur. Burada cennetlikler spor karşılaşmaları
yaparlar, dama oynarlar, ata binerler, çalgı çalarlar. Bu cennet aynı zamanda rengârenk
çiçeklerin olduğu bir yerdir. Buraya kutsal olanlarla, iyiler girerler ve burada sonsuz bir
hayat sürerler (Sarıkçıoğlu, 1999:70; Turner, 2004:43).
Bu cennet anlayışının dışında ölen insanların yeniden dirilip gireceği
mevsimlerin elverişli olduğu, ağaçların meyve verdiği, hayvanların bile barış içinde
yasadığı başka bir cennetten de söz edilmektedir (Şahin, 1993:VII,374).
16