kur'ân'da cennet kavramı - gariban tavuk

olarak açıklamışlardır (en-Nesefî, 1996:IV,304; Ebu’s-Suûd, tsz:IX,74; el-Âlûsî,
2000:XXIX,161).
Büyük mülkün ölçüsü ise bir âyette “genişliği göklerle yer arası kadar olan” (Ali
İmrân/133) bir başka âyette de “genişliği gökle yerin genişliği gibi olan” (Hadîd/21)
ifadeleriyle belirtilmektedir. Burada ifade edilen genişlik gerçek anlamda bir genişlik
değildir. Nitekim Taberî âyetlerdeki cennetin genişliği hakkındaki ifadeyi “azameti
teşbih yoluyla yere ve göklere benzetilmiştir”, şeklinde açıklamaktadır (et-Taberî,
2002:IV,116–117). Cennetin genişliği insanların bildiği bir genişlikle anlatılarak, onun
genişliğinin ve alanının çok büyük olduğu ortaya konulmak istenmiştir (ez-Zemaşherî,
2003:I,415).
Eni gökler ve yer kadar olan cennetin boyutları hususunda tartışmalar yapılmış
ve çeşitli fikirler ileri sürülmüştür (er-Râzî, tsz: IX, 5–6). “Eni gök ve yer kadar olan”
ifadesinden maksat Allah’ın Cennetinin çok geniş olduğunu vurgulamak ve insanın
zihninde ve gözünde mevcut olan uçsuz ve bucaksız gökler ve yeryüzü ile mukayese
yapılarak o engin ve çok geniş olan cennete insanları teşvik etme vardır.
Cennetin genişliği konusunda Kur’ân insanların zihninde hiç soru bırakmamak
üzere devamlı gözlemledikleri ve hayranlıkla izledikleri yer ve gökle bir kıyaslama
yaparak onların hissiyatına hitap etmek suretiyle hayal dünyalarını harekete geçirmek
istemiştir. Böylece Kur’ân o gökler kadar büyük ve yeryüzü kadar geniş olan cenneti
kazandıracak güzel işler yapma hususunda insanların çalışmalarını ve bu konuda
yarışmalarını teşvik etmektedir.
2.1.7. Kur’ân-ı Kerim’e Göre Cennetin Ebedîliği Bahsi
Cennetin bu zamana kadar anlatılan “mekân ve imkânlarının” olağanüstü
güzellikte olusu, bu nimete mazhar olan insan tarafından, hiçbir zaman yitirilmesi arzu
edilmeyen bir durumdur. Kur’ân, insanın gözlem alanının kapsamı dışında kalan bu
metafizik âleme ilişkin nimetleri, onun yaşadığı dünyada bildiği argümanlardan yola
çıkarak anlatmaktadır. Ancak dünya orijinli olan her şey yok olacaktır. İnsan bu yok
olmayı bizzat yaşarken her gün bir şekilde gözlemlemektedir.
51