kur'ân'da cennet kavramı - gariban tavuk

uyrulmaktadır
Müminlerin âhirettteki saadet yurtlarının ebedi olacağını ifade eden yukarıdaki
âyetlerden farklı olarak Hûd Sûresi’ndeki bir âyette ise hem cennetin ebediliği
belirtilmekte hem de buna birtakım sınırlamalar getirilmektedir. Bu âyet şöyledir:
خَالِدِينَ‏ فِيهَا مَا دَامَتِ‏ الس َّمَاوَاتُ‏ وَالأَرْضُ‏ إِلا َّ مَا شَا ء رَب ُّكَ‏ إِن َّ رَب َّكَ‏ فَع َّالٌ‏ ل ِّمَا يُرِيدُ‏
“Bahtiyar kılınanlar ise Rabbinin dilemesi hariç, gökler ve yer durdukça ebedi olarak
cennettedirler. Hiç kesintiye uğramayacak bir lütuf!” (Hûd 11/107).
Cennetin ebediliğine delil olarak daha önce verdiğimiz âyetlerin hiçbirinde özel
bir istisna yokken burada hem;“Gökler ve yer durdukça” ifadesi hem de;“Ancak
Rabbinin dilemesi hariç” ifadesiyle adeta cennetin ebedîliği kısıtlandırılmaktadır.
Cennetin ebedî olmadığını savunanların kullandıkları delillerden birisi olması sebebiyle
birçok müfessir bu ifadeler üzerinde geniş açıklamalar yaparak bu ifadelerden hareketle
böyle bir düşünceye kapılmanın doğru olmadığını belirtmiştir. “Gökler ve yer
durdukça” ifadesiyle ilgili olarak yapılan açıklamalardan bazıları şöyledir:
Bu ve buna benzer ifadeler zaten Araplar tarafından kullanılan ifadeler olup bir
şeyin “sonluluğunu” değil bilakis “ebediliğini” ifade eder. Zira Arapçada sonu
gelmeyen bir şeyi ifade etmek için bu deyimin yanı sıra “Gece kararıp etrafı örtmeye
devam ettiği sürece”, “Gece ve gündüz birbirini takip ettikçe”, “Denizde su var
oldukça”, “Dağ yerinde durdukça” vb. deyimler kullanılır. Allah da Araplara cennetin
ebediliğini ifade etmek için kendi deyimlerini kullanmıştır. Bu sebeple âyetteki bu
ifadeden hareketle cennetin ebedi olmadığı sonucuna varmak yanlıştır.
“Gökler ve yer durdukça” ifadesiyle ilgili bir başka yorum da burada bahsedilen
gökler ve yerin bu dünyaya ait gökler ve yer olmayıp Âhirett âlemine ait olduğu
şeklindedir. Zira Kur’ân’da kıyametle birlikte dünya düzeninin tamamen bozulup
göklerin ve yerin başka gökler ve yere dönüşeceği ifade edilmektedir:
يَوْمَ‏ تُبَد َّلُ‏ الأَرْضُ‏ غَيْرَ‏ الأَرْضِ‏ وَالس َّمَاوَاتُ‏ وَبَرَزُواْ‏ للّهِ‏ الْوَاحِدِ‏ الْقَه َّارِ‏
“Yerin başka bir yer haline getirildiği, göklerin de değiştirildiği ve (tüm insanların),
gücüne karşı durulamaz olan Allah’ın huzuruna çıktıkları gün…” (İbrâhim 14/48).
57