kur'ân'da cennet kavramı - gariban tavuk

Dördüncüsü, Kur’ân’a göre cennet ebedidir ve oraya giren bir daha oradan
çıkarılmayacaktır. Oysa Hz. Âdem ile Havva cennetten çıkarılmıştır.
Bu yorumlardan hareketle, Âdem ile Havva’nın âhiret cennetinde değil de
cennetin sözlük anlamına da uygun olarak dünyada bir yerde kaldıkları sonucuna
varmışlardır. İmam Mâturidi (ö.333/944) de bu cennetin bağlık bahçelik bir yer olduğu
şeklindeki açıklamalarıyla buranın yeryüzündeki bir yer olduğu görüşüne katılmaktadır.
Ancak yerinin belirlenmesinin imkânsız olduğunu belirtmektedir (er-Râzî, tsz:III,4;
İbn-i Kayyım, 2004:27–45; Bolay, 1987:I,360–361; el-Mâturidi, 1983:103).
Ehl-i Sünnet âlimlerinin çoğunluğu ise Âdem ile Havva’nın geçici bir süre iskân
‏”اهْبِطُواْ“‏ edildikleri cennetin, Bakara otuzaltıncı âyette geçen “İnin” anlamına gelen
kelimesinden yola çıkarak gökte olduğunu ifade etmişlerdir.
فَأَزَل َّهُمَا الش َّيْطَانُ‏ عَنْهَا فَأَخْرَجَهُمَا مِم َّا آَانَا فِيهِ‏ وَقُلْنَا اهْبِطُواْ‏ بَعْضُكُمْ‏ لِبَعْضٍ‏ عَدُو ٌّ وَلَكُمْ‏ فِي الأَرْضِ‏
مُسْتَقَر ٌّ وَمَتَاعٌ‏ إِلَى حِينٍ‏
“Bunun üzerine şeytan onları(n ayağını) oradan kaydırdı, içinde bulundukları (cennet
yurdu)ndan çıkardı. Biz de: «Birbirinize düşman olarak inin, orada belirli bir vakte
kadar sizin için bir karar yeri ve bir nasip vardır.» dedik” (Bakara 2/32).
Bazılarına göre ise bu iniş, yedinci semadan birinci semaya olmuş, diğer bir
kısmına göre ise yeryüzüne olmuştur. Bu iki görüşün dışında ise her iki iddianın
mümkün olabileceğini ancak konuyla ilgili kat’î ve açık bir delilin olmaması nedeniyle
kesin bir sonuca varılamayacağı görüşünü bildiren bilginler de vardır (er-Razi, tsz:III,4;
İbn Kayyim, 2004:27-45; Bolay, 1987:I,360-361).
Şeytanın Âdem ile Havva’ya yasak ağaçtan yedirmesindeki maksat avret
yerlerini açığa çıkarmak değil, Allah’ın emrini çiğnetmektir. İbn-i Abbas, “Âdem ile
Havva sanki bir elbise ile giyinmişler ve avret yerlerini örtmüşlerdi. Ne zaman ki haddi
aştılar, bu elbise yok oldu ve mezkûr yerleri açığa çıktı. Bu durumu Cenâb-ı Allah,
“Felemmâ zâka’s-secerati bedet lehumâ sevâtüüimâ” (Ağacın meyvesini tattıklarında
ayıp yerleri kendilerine göründü) âyetinde belirtmektedir,” (er-Razi, tsz:XIV,39) diye
ifade etmektedir.
42