kur'ân'da cennet kavramı - gariban tavuk

وَلَا تَسْتَوِي الْحَسَنَةُ‏ وَلَا الس َّي ِّئَةُ‏ ادْفَعْ‏ بِال َّتِي هِيَ‏ أَحْسَنُ‏ فَإِذَا ال َّذِي بَيْنَكَ‏ وَبَيْنَهُ‏ عَدَاوَةٌ‏ آَأَن َّهُ‏ وَلِي ٌّ حَمِيمٌ‏
“İyilikle kötülük bir olmaz. Sen kötülüğü en iyi bir şekilde önle. O zaman seninle
arasında düşmanlık bulunan kimse, sanki sıcak bir dost olacaktır” (Fussilet 41/34).
Âyetteki "en iyi bir şekilde önle" ifadesinden, en iyi metodun af olduğunu
çıkartmak mümkündür. "Ayak basılmamış sahipsiz toprak" manasıyla afv, hiç
eskimeyen ve tüm dünyanın malı olan evrensel bir değeri ifade etmektedir. Çünkü o,
ayakaltına alınamayacak, kötü anlamda kullanılamayacak ve her zaman bekâretini
muhafaza edebilecek bir değerdir. Ferdî ve sosyal ahlâkın temeli olan af, ilahî vasfın
yeryüzünde yaşanmasıdır. Affeden insan, ayak basılmamış cennete adım atmış
demektir (Bayraklı, 2001, XVIII:165).
3.5.2. Kötü Amelleri İşleyen İnsanların Durumu
وَلَن يَتَمَن َّوْهُ‏ أَبَدًا بِمَا قَد َّمَتْ‏ أَيْدِيهِمْ‏ وَاللّهُ‏ عَلِيمٌ‏ بِالظ َّالِمينَ‏
“Onlar kendi elleri ile yaptıkları ameller sebebi ile hiçbir zaman ölümü temenni
etmeyeceklerdir. Allah zâlimleri iyi bilir” (Bakara 2/95).
Bu âyet, Bakara suresi doksan dördüncü âyeti tamamlamaktadır. Yüce Allah, bir
önceki âyette, âhirett yurdunu (cenneti) tekeline alanlardan, iddialarını ispat etmelerini
istemiş, bunun için de ölümü temenni etmeleri gerektiğini irade etmiştir. Bu âyette ise
ölümü asla temenni etmeyeceklerini söylemektedir (Bayraklı, 2001, II:64).
Bakara suresindeki bu âyetlerinin benzerleri, Cuma suresinde de yer almaktadır:
قُلْ‏ يَا أَي ُّهَا ال َّذِينَ‏ هَادُوا إِن زَعَمْتُمْ‏ أَن َّكُمْ‏ أَوْلِيَاء لِل َّهِ‏ مِن دُونِ‏ الن َّاسِ‏ فَتَمَن َّوُا الْمَوْتَ‏ إِن آُنتُمْ‏ صَادِقِينَ‏ وَلَا
يَتَمَن َّوْنَهُ‏ أَبَدًا بِمَا قَد َّمَتْ‏ أَيْدِيهِمْ‏ وَالل َّهُ‏ عَلِيمٌ‏ بِالظ َّالِمِينَ‏
“De ki: "Ey yahudiler! Bütün insanlar değil de, sadece kendinizin Allah'ın dostları
olduğunuzu iddia ediyorsanız, bunda da samimi iseniz, haydi ölümü temenni edin".
Ama onlar önceden yaptıklarından dolayı, ölümü asla temenni etmezler. Allah
zalimleri çok iyi bilir” (Cum’a 62/6-7).
Bakara suresi doksandördüncü ayette âhiret yurdunun sadece kendilerine ait
olduğunu iddia eden yahudiler, Cum’a suresi altıncı ayette de sadece kendilerinin
Allah'ın dostları olduğunu iddia etmektedirler. Bu ifadeleri ile yahudiler, Allah'ın
dostluğunu ve O'nun ödülü olan cenneti kendilerine hasretmektedirler. Her iki iddia için
de onlardan, delil olarak ölümü temenni etmeleri istenmektedir. Bakara ve Cum’a
137