kur'ân'da cennet kavramı - gariban tavuk

“Dârü’l-âhire” kavramının geçtiği bir diğer âyette ise, Yahudi ve Hıristiyanların
“dârü’l-âhire” (âhiret yurdu) nin yalnız kendilerine ait olduğunu ileri sürdükleri ifade
edilmektedir.
قُلْ‏ إِن آَانَتْ‏ لَكُمُ‏ الد َّارُ‏ الآَخِرَةُ‏ عِندَ‏ اللّهِ‏ خَالِصَةً‏ م ِّن دُونِ‏ الن َّاسِ‏ فَتَمَن َّوُاْ‏ الْمَوْتَ‏ إِن آُنتُمْ‏ صَادِقِينَ‏
“De ki: «Allah yanında âhiret evi (Cennet) başkalarının değil de sadece sizin ise, eğer
bu davanızda da doğru iseniz haydi ölümü canınıza minnet bilin!»” (Bakara 2/94).
Bu kullanımlardan anlaşıldığı üzere, “dârü’l-âhire” terkîbi, âhiret hayatının
olumlu kısmını ifade etmekte ve oranın inanç açısından olumlu vasıflara sahip olan
insanlar için olduğu anlaşılmaktadır. Bu durumun doğal bir sonucu olarak, “dârü’lâhire”
nin cenneti ifade ettigi açıktır. Nitekim Râzî (ö.606/1209), Kurtubî (ö.671/1272),
Mahallî (ö.864/1459), Âlûsî (ö.1270/1854), Sâbûnî, bu terkibi cennet kavramıyla tefsir
etmişler, Elmalılı ise “dar-ı âhiret saadeti” anlamını vermiştir (er-Râzî, tsz:III,191; el-
Kurtubî, 1994:II,37; el-Mahalli, tsz:I,14; Âlûsî, 2000:I,327; es-Sâbûnî, tsz:I,80; Yazır,
tsz:I,423).
İbn Atiyye ise bu kavramı, “nimetlerin, hazların ve her türlü hayırların
kendisinde bulunduğu âhirett yurdu” olarak açıklamıştır (İbni Atiye, 2001:I,181).
“Dâru’l-âhire” terkibinin Kur’ân’da yer aldığı âyetlerin bağlamlarını
incelediğimizde bu kavramın cenneti ifade ettiği rahatlıkla görülmektedir. Bu âyetlerde
âhirette kâfirlerin karşılaşacakları acı durumlar ortaya konulduktan sonra sahne
değiştirilerek dünyada güzel işler yapanlara karşılık olarak güzelliklerin verileceği
“âhiret yurdu”nun daha hayırlı olacağı belirtilmektedir (Nahl/30).
Ehli kitaptan Yahudilerin nankörlükleri, iyilikleri hep kendilerinden bilmeleri ve
“âhiret yurdu”nu kendi tekellerinde görmeleri vurgulanmaktadır (A’râf/169).
87