kur'ân'da cennet kavramı - gariban tavuk

Sümer mitolojisinde “Dilmun”, aslanların öldürmediği, kurtların kuzuları
kapmadığı, kuzgunların seşlerini çıkarmadığı, oğlakların yabani köpekler tarafından
kapılmadığı, emin bir yer olarak betimlenmektedir. Orası, ağrıların, sıkıntı ve
ıstırapların olmadığı, ihtiyarların ihtiyarlıktan yakınmadıkları, rahiplerin ağlamadıkları
ve sarkıcıların ağıt yakmadıkları bir mutluluk diyarı olarak anlatılmaktadır. Ayrıca,
ırmak kenarında Tanrıların dolaştığı, cinselliğin olduğu bir yer olarak tasvir
edilmektedir (Eliade, 2003:I,80; Kramer, 2002:182-185). Tasvir edilen bu cennetin
yerinin ise, yeryüzünde, güney Batı İran’da “Dilmun” denen bir yerde olduğu
anlatılmaktadır (Kramer, 2002:180).
Sümer ilahiyatçılarına göre bu belirtilen cennet, ölümlüler için değil, Tanrılar
içindir. Ancak tek bir ölümlünün bu cennete girme hakkı kazandığı da ifade edilmekle
birlikte, bu ölümlünün kim olduğu ve hangi özellikleri taşıdığı açıklanmamıştır
(Kramer, 2002:185).
1.2.3. Eski Mısır’da Cennet
Eski Mısırlılarda ölüm ötesi hayat ve buna bağlı olarak cennet ve cehennem
inancı varlığının, yaklaşık M.Ö. 2500 yıllarında beşinci hanedan dönemine kadar
dayandığı ifade edilmektedir (Eliade, 2003:I,113; Kutub, tsz:15). Mısır piramitlerindeki
mumyaların dışında veya tabut ya da lahitlerdeki yazıt ve resimlerde yer alan bilgilerin
ve belgelerin, bunu doğruladığı belirtilmektedir (Turner, 2004:24; Kutub, tsz:15).
Ölümden sonra ister kral, isterse fert olsun, her insan dünyada yaptıklarının
mutlaka hesabını verecektir. Eski Mısır inanışına göre, kişi öldüğünde, Tanrı
“Oziris”’in başkanlığında bir mahkeme kurulur. Bu mahkemede “Oziris”’e hikmet ve
ilim tanrısı olan “Tot”, ölüleri gömmeyi idare eden ve onlara kılavuzluk yapan Anubis,
tanrı “Oziris” ve “Hiris”’in oglu “Horüs”, hakikat ve adalet Tanrısı “Ma’at” ve kırk iki
hâkim yardım eder. Ölen kimse, bu mahkemede dünyada yaptıkları işler hususunda
hesap verir. Mahkeme, ölenin iyiliklerinin kötülüklerinden çok olduğuna hükmederse, o
kimse, “Aru” ile yani cennetle mükâfatlandırılır ve Tanrı “Oziris” gibi olur.
Kötülüklerinin çok olduğuna hükmedilirse, vahşi hayvanların parçalaması, ateşe
atılmak veya başka bir şekilde işkence edilmek suretiyle cezalandırılır. İyilik ve
kötülüklerin eşit olduğuna hükmedilirse, kişi Tanrı’ya ulaşamadığı gibi, ateşe de
12