harun3007@gmail.com Kitabin OrîjInal Adi YayinHaklari ... - Kitabxana

Langdon aklını toplamaya çalışarak, bir an düşündü. Odayı gözden geçirdi. Kabirler.
Mihraplar. Sütunlar. Nişler. Kubbenin solundaki en şatafatlı mezarı gösterdi. "Sanırım,
şuradaki Raphael'inki."
Vittoria odanın geri kalan bölümlerini inceledi. "Kardinali öldürmek üzere olan bir
suikastçıya benzer kimseyi görmüyorum. Etrafa bakalım mı"
252
Melekler ve Şeytanlar
Langdon başını salladı. "Burada, birinin saklanabileceği tek bir yer var. Rientranzeyi kontrol
edelim."
"Girintiler mi"
Langdon, "Evet," dedi. "Duvardaki girintiler."
Çevrede, kabirlerin arasında, yarım daire şeklinde duvara oyulmuş bir dizi niş bulunuyordu.
Nişler geniş değildi, ama karanlıkta birinin saklanabileceği kadar büyüktüler. Langdon
üzüntüyle, bir zamanlar bunların içinde Yunan tanrılarının heykellerinin bulunduğunu
düşündü, ama Vatikan, Pantheon'u bir Hıristiyan kilisesine dönüştürdüğünde, pagan
heykelleri yok edilmişti. Bilimin ilk mihrabında durduğunu ve işaretin artık yok olduğunu
bilmek, asabını bozdu. İşaretin hangi heykel olduğunu ve nereyi gösterdiğini merak etti.
Langdon bir Illuminati işareti -Aydınlama Yolu'na giden yolu gizlice işaret eden bir heykelibulmaktan
daha fazla heyecan verici bir şey düşünemiyordu. Yine, isimsiz heykeltıraşın
kimliğini merak etti.
Vittoria dairenin sol yarısını göstererek, "Ben sol kemeri alıyorum," dedi. "Sen, sağa git. Yüz
seksen derece sonra görüşürüz."
Langdon sertçe gülümsedi.
Vittoria ilerlerken Langdon durumun içinde yarattığı korkuyu hissetti. Dönüp sağa doğru
ilerlerken, katilin sesi etrafındaki sessiz boşlukta fısıldıyor gibiydi. Saat sekizde. Bilimin
mabetlerinde bakir kurbanlar. Ölümün matematiksel sıralanışı. Sekiz, dokuz, on, on bir... ve
gece yarısı. Langdon saatine baktı: 19.52. Sekiz dakika kalmıştı.
Langdon ilk girintiye doğru ilerlerken, Katolik İtalyan krallarından birinin kabrinin yanından
geçti. Lahit, Roma'daki pek çokları gibi, duvara eğri duruyordu, beceriksizce yerleştirilmişti.
Bunu gören bir grup turistin kafası karışmış gibi görünüyordu. Langdon açıklamak için
durmadı. Resmi Hıristiyan kabirleri, çoğunlukla mimari yapıyla ters hizalanmışlar-dı, böylece
yüzleri doğuya dönük yatabiliyorlardı. Bu, Langdon'ın Simge-bilim 212 dersinde geçen ay
tartıştığı batıl bir inançtı.
Langdon doğuya bakan kabirlerin nedenini açıkladığında, önde oturan bir kız öğrenci, "Bu,
çok yersiz!" diye yumurtlamıştı. "Hıristiyanlar kabirlerin neden doğan güneşe dönük olmasını
istesinler ki Hıristiyanlıktan bahsediyoruz... güneşe tapmaktan değil!"
Langdon yazı tahtasının önünde bir aşağı bir yukarı yürüyerek, elma yerken, gülümsedi. "Bay
Hitzrot!" diye bağırdı.
253
Dan Brown
Arkalarda uyuklayan genç bir adam, sıçrayarak ayağa kalktı. "M var! Ben mi"
Langdon duvardaki Rönesans sanatı posterini gösterdi. "Tanrı'nın önünde diz çöken bu adam
kim"
"Şeyyyy... bir aziz mi"
"Mükemmel, peki ya bu altın hale size bir şey hatırlatıyor mu"
Hitzrot zorla gülümsedi. "Evet! Geçen dönem işlediğimiz şu Mısırlı şeyler. Şu... şeyyyy...
güneş yuvarlakları.1"