harun3007@gmail.com Kitabin OrîjInal Adi YayinHaklari ... - Kitabxana

"Maximilian Kohler. Lütfen hemen ofisi arayınız."
Asansör kapıları ana girişe açıldığında, parlak güneş ışığı Lang-don'm gözlerini kamaştırdı.
Tepedeki hoparlörlerden gelen anonsun yankısı henüz dinmeden, Kohler'm tekerlekli
iskemlesindeki tüm elektronik cihazlar aynı anda çalıp ötmeye başladı. Çağrı cihazı. Telefon.
E-posta. Kohler başını eğerek yanıp sönen ışıklara şaşkınlıkla baktı. Direktör yeniden yüzeye
çıkmış ve kapsama alanına girmişti.
"Direktör Kohler. Lütfen ofisi arayınız."
Kohler isminin anons edilmesine şaşırmıştı.
Başını kaldırıp yukarı bakarken öfkeli ve oldukça da kaygılı görünüyordu. Langdon'ın
bakışları önce Kohler'm, sonra Vittoria'nınkilerle karşılaştı. Bir süre hiçbiri yerinden
kıpırdayamadı. Sanki birleştirici bir önsezi, aralarındaki tüm gerginliği silip atmıştı.
Kohler sandalye koltuğundan telefonunu kaldırdı. Dahili numarayı Çevirirken, yeni bir
öksürük kriziyle boğuşuyordu. Vittoria ile Langdon beklediler.
Hırıltılı bir sesle, "Ben... Direktör Kohler," dedi. "Evet Yerin altın-"a, kapsama alanı
dışındaydım." Dinlerken gri gözleri büyüdü. "Kim tvet, hemen bağlayın." Bir sessizlik oldu.
"Alo Ben Maximilian Kohler. '-c.RN'in direktörüyüm. Kiminle görüşüyorum"
Kohler dinlerken, Vittoria ile Langdon sessizce olan biteni seyrediyorlardı.
Sonunda Kohler, "Bunu telefonda konuşmak," dedi. "Doğru olmaz. ernen oraya geliyorum."
Yine öksürüyordu. "Benimle... Leonardo da
121
Dan Brown
Vinci Havaalanı'nda buluşun. Kırk dakika sonra." Artık Kohler nefes ala mıyor gibiydi. Bir
öksürük krizine tutuldu, kelimeleri güçlükle çıkarabiL di. "Derhal kutunun yerini saptayın...
geliyorum." Ardından telefonu dua meşine basarak kapattı.
|
Vittoria, onun yanına koştu, ama Kohler artık konuşamıyordj Langdon, Vittoria'nın cep
telefonunu çıkararak, CERN'in revirine mesaj çekmesini seyretti. Langdon kendini fırtınanın
eşiğinde duran bir genj gibi hissetti... sallanıyor fakat fırtınadan uzak duruyordu.
ı
Benimle Leonardo da Vinci Havaalanı'nda buluşun. Kohler'ın sözleri zihninde yankılandı.
Sabahtan beri Langdon'ın beynini kurcalayan belirsiz gölgeler, şimdi bir anda canlı bir
görüntüye dönüşmüştü. Kafası karışmış bir haldeyken, içinde bir kapının açıldığını hissetti...
sanki gizemli bir eşikten geçmişti. Ambigram. Öldürülen rahip/bilim adamı. Karşımadde.
Şimdi ise... hedef. Leonardo da Vinci Havaalanı'nm tek bir anlamı olabilirdi. Langdon her
şeyi bir anda kavrayıvermişti. Artık inamyordu.
Beş kiloton. Tanrı ışığa ol dedi.
Beyaz önlükleri içinde beliren iki sağlık görevlisi, ana girişte koşuştular. Kohler'ın yanında
çömelerek, yüzüne bir oksijen maskesi taktılar. Koridordaki bilim adamları durup arkalarını
döndüler.
Kohler iki uzun nefes çektikten sonra maskeyi yana itti ve soluk soluğa Vittoria ile Langdon'a
baktı. "Roma."
"Roma mı" diye sordu Vittoria. "Karşımadde Roma'da mı Kimj aradı"
'
Kohler'ın yüzü buruşmuş, gri gözleri sulanmıştı. "İsviçreli..." Kelimeleri telaffuz ederken
tıkanınca sağlık görevlileri maskeyi yeniden taktılar. Onu götürmeye hazırlanırlarken, Kohler
uzanıp Langdon'ın kolunu yakaladı.
',
Langdon başını salladı. Anlamıştı.
"Git..." Kohler maskesinin altından hırıldıyordu. "Git... beni ara; sın...'' Ardından sağlık
görevlileri onu uzaklaştırdılar.