harun3007@gmail.com Kitabin OrîjInal Adi YayinHaklari ... - Kitabxana

taktı- ! ğı tek saatti. Su geçirmez ve fosforlu saat, yüzerken ve geceleri karanlık üniversite
yollarını arşınlarken mükemmel işe yarıyordu. Langdon'ın öğrencileri onun moda anlayışını
sorguladıklarında, her gün baktığı Mickey'nin ona kalbinin genç kalmasını hatırlattığını
söylüyordu.
"Saat altı," dedi.
Vittoria gözleri hâlâ kapalı bir şekilde başını salladı. "Sanırım bizi götürecek araç geldi."
Langdon uzaktan gelen vınlama sesini duyunca başını kaldırdı ve moralinin çöktüğünü
hissetti. Kuzeyden yaklaşan helikopter piste doğru alçalıyordu. Langdon Nazca kum
resimlerine bakmak için Andean Palpa Vadisi üstünde bir kez helikoptere binmiş ve hiç mi
hiç hoşlanmamıştı. Uçan ayakkabı kutusu. Sabah yaptığı roket uçağı yolculuklarından sonra
Vatikan'ın bir araba göndermesini ümit etmişti. Öyle yapmadıkları belli oluyordu.
Helikopter başlarının üstüne gelince hızını kesti, bir süre havada asılı kaldı ve önlerindeki
piste indi. Helikopterin gövdesi beyazdı ve bir tarafının üstüne armalar işlenmişti; kalkanın
üstünde çaprazlamasına duran iki maymuncuk ve papalık tacı. Bu sembolü çok iyi tanıyordu.
Vatikan'ın geleneksel mührü buydu: Papalığın ya da "papalık makamı"nın kutsal sembolüydü,
makam ise eski San Pietro Hükümdarlığı anlamına geliyordu.
Helikopterin inişini seyreden Langdon, Kutsal Helikopter diye homurdandı. Vatikan'ın
Papa'yı havaalanına, toplantılara ya da Gandol-fo'daki yazlık sarayına götürmek için
helikopter kullandığını unutmuştu. Ama Langdon kesinlikle arabayı tercih ederdi.
Pilot kabininden atlayan pilot, pistin üstünde onlara doğru yürüdü.
Şimdi huzursuz görünen Vittoria'ydı. "Pilotumuz bu mu"
Langdon, onun endişesini paylaşıyordu. "Uçmak ya da uçmamak. İşte asıl sorun bu."
Pilot bir Shakespeare melodramı oynamak için süslenip püslenmiş gibi görünüyordu. Kabarık
tuniğinin üstünde boylamasına parlak mavi ve
130
Melekler ve Şeytanlar
İtin renS' çizgiler vardı. Uyumlu pantolon ve tozluk giymişti. Ayaklarında terliğe benzeyen
siyah topuksuz ayakkabılar vardı. Başına ise siyah keçe bere takmıştı.
Langdon, "İsviçreli Muhafızlar'ın geleneksel üniforması," diyerek açıkladı. "Michelangelo
tarafından tasarlandı." Adam yaklaşırken Langdon kendini geri çekti. "İtiraf etmek gerekirse,
Michelangelo'nun en iyi işlerinden biri de|j£"
Adamın cafcaflı kıyafetine rağmen Langdon pilotun ciddi biri olduğunu anlayabiliyordu. Bir
Amerikalı deniz piyadesinin tüm ciddiyeti ve asaletiyle onlara doğru yaklaşıyordu. Langdon
seçkin İsviçreli Muhafızlardan biri olabilmek için aranan katı kuralları pek çok kez okumuştu.
İsviçre'nin dört Katolik kantonunun birinden seçilen adaylar, on dokuz ile otuz yaşları
arasında, en az bir yetmiş boyunda, İsviçre Ordusu tarafından eğitilmiş bekâr İsviçreli
erkekler olmaları gerekiyordu. İmparatorluk birliği tüm hükümetler tarafından, dünyadaki en
sadık ve en amansız güvenlik gücü olarak tanınıyordu.
Önlerinde duran muhafız, "Siz CERN'den misiniz" diye sordu. Soğuk bir sesi vardı.
Langdon, "Evet bayım," diye karşılık verdi.
X-33'e dönüp bakarak, "Fevkalade bir sürede gelmişsiniz," dedi. Sonra Vittoria'ya döndü.
"Efendim, yanınızda başka kıyafet var mı"
"Anlayamadım"
Bacaklarını işaret etti. "Vatikan Şehri'nde şortla dolaşılmasına izin verilmez."
Bakışlarını Vittoria'nın bacaklarına indiren Langdon kaşlarını çattı. Unutmuştu. Vatikan
Şehri'nde -gerek kadınlar gerekse erkekler için- bacakların dizden yukarısının görülmemesi
konusunda çok katı bir yasak vardı. Bu kısıtlama, Tanrı'nm şehrinin mukaddesliğine saygı
göstermenin bir yoluydu.
Vittoria, "Yanımdakilerin hepsi bu," dedi. "Aceleyle geldik."