harun3007@gmail.com Kitabin OrîjInal Adi YayinHaklari ... - Kitabxana

Langdon arkasından, "Peder," diye bağırdı. "Gidecek bir yer yok!" "Gökyüzüne bak!
Gökyüzüne bakmayı unutuyoruz!" Langdon o anda, Camerlengo'nun nereye doğru gittiğini
görünce, yüce gerçeği anladı. Langdon ışıklar yüzünden onu göremese de, kurtuluşlarının tam
başlarının üzerinde olduğunu biliyordu. ,; Yıldızlarla dolu bir İtalyan göğü. Kaçış
yolu.
,\ Camerlengo'nun onu hastaneye götürmesi için çağırttığı helikopter*
hareketsiz bir şekilde ileride duruyordu, pilot içindeydi ve pervane kanatları boş viteste
çalışıyordu. Langdon aniden üzerinde km'vetli bir canlılık hissetti.
498
Melekler ve Şeytanlar
Langdon'm aklından düşünceler bir sel gibi geçti...
İlk önce, Akdeniz'in enginliğini hayalinde canlandırdı. Ne kadar uzaktı Sekiz kilometre On
altı Fiumocino'daki kumsalın trenle yaklaşık yedi dakika uzaklıkta olduğunu biliyordu. Ama
helikopterle, saatte 320 kilometre hızla ve hiç durmadan... Eğer, kutuyu helikopterle yeteri
kadar uzağa götürebilir ve denize atarlarsa... Neredeyse, ağırlıksız oklusunu hissederek
koşarken, başka bir seçenek daha olduğunu fark etti. La Cava Romana! Şehrin kuzeyindeki
taş ocakları beş kilometre uzaklıkta bile değildi. Ne büyüklükteydiler Beş kilometrekare Bu
saatte, kesinlikle boş olurdu! Kutuyu oraya atarak...
Ca.nerlengo, "Herkes geri çekilsin!" diye bağırdı. Koşarken, göğsü
acıyordu. "Uzaklasın! Hemen!"
Camerlengo onlara yaklaşırken, helikopterin etrafındaki İsviçreli
Muhafızlar ağızları açık öylece duruyorlardı. Papaz, "Geri!" diye bağırdı. Muhafızlar geri
çekildiler.
Tüm dünya merak içinde izlerken, Camerlengo helikopterin etrafından dolaşıp pilot kapısına
geldi ve kapıyı açtı. "Dışarı, evlat! Hadi!" I Muhafız dışarı atladı. Camerlengo, pilot
kabininin yüksek koltuğuna baktı, bu yorgun haliyle, kendini yukarı çekmek için iki elini
birden kullanması gerektiğini I biliyordu. Yanında titreyen pilota döndü ve kutuyu eline
tutuşturdu. "Tut şunu. İçeri girdiğimde, geri ver."
Camerlengo kendini yukarı çekerken, helikoptere doğru koşan Ro-bert Langdon'm heyecanla
bağırdığını duyabiliyordu. Camerlengo, şimdi anlıyorsun, diye düşündü. Şimdi inanıyorsun!
Camerlengo kendini pilot kabinine çekti, birkaç tanıdık kolu ayarla-
Îi ve sonra kutuyu almak için pencereye döndü. î Ama, kutuyu verdiği muhafızın eli boştu.
Muhafız, "O aldı!" diye bardı. Camerlengo kalbinin sıkıştığını hissetti. "Kim!"
Muhafız işaret etti. "O!"
499
Dan Brown
Robert Langdon kutunun bu kadar ağır olmasına şaşırmıştı. ne] kopterin diğer tarafına koştu;
saatler önce o ve Vittoria'nın oturduğu ar ka bölmeye atladı. Kapıyı açık bırakıp içeri yerleşti.
Sonra, ön koltukta oturan Camerlengo'ya bağırdı.
"Uçun, peder!"
Camerlengo boynunu uzatıp Langdon'a baktı, yüzü dehşetten bem-beyazdı. "Ne yapıyorsun!"
Langdon, "Sti uçun! Ben fırlatacağım!" diye bağırdı. "Vakit yok! Al-lah'ın cezası helikopteri
uçurun!"
Pilot kabininde parlayan medya ışıkları yüzündeki çizgileri belirgin-leştirirken, Camerlengo
bir an için felç olmuş gibi göründü. "Bunu ya! uz başıma yapabilirim," diye fısıldadı. "Bunu
tek başıma yapmam gerekiyor.''
Langdon dinlemiyordu. "Uçun," diye bağırdığını duyuyordu. Hadi! Size yardım etmeye
geldim. Langdon kutuya baktı ve sayılan gördüğünde nefesinin boğazında düğümlendiğini
hissetti. "Üç dakika, peder! Öf."
Sayı, Camerlengo'yu kendine getirmiş gibiydi. Hiç tereddüt etmeden, kumanda düğmelerine
geri döndü. Gıcırtılı bir gürültüyle, helikopteri kaldırdı.