harun3007@gmail.com Kitabin OrîjInal Adi YayinHaklari ... - Kitabxana

düşündü. Yumruklarını sıktı. Çeşme mükemmeldi.
Meydanın diğer tarafındaki ara sokakta siyah bir karavan belirdiğinde saat henüz 22.46 idi.
Araç farlarını söndürmemiş olsaydı, Langdon dönüp bir daha bakmayacaktı. Karavan, ay
ışığının aydınlattığı körfezdeki köpekbalığı gibi meydanın çevresinde döndü.
Langdon, Azize Agnes Kilisesi'nin geniş merdivenlerinin gölgesinde Çömelerek saklandı.
Meydana göz gezdirirken nabzı yükseliyordu.
Karavan iki tur attıktan sonra, Bernini'nin çeşmesine doğru yaklaştı. Yan tarafı çeşmenin
suyuyla ıslanmcaya kadar yanlamasına yaklaşarak, havuz teknesiyle aynı hizaya geldi. Sonra
park etti. Kayarak açılan kapısı, köpüren suların sadece birkaç santim üstünde duruyordu. Sis
dalgalar halinde yükseldi.
Langdon'ın içine huzursuzluk verici bir şeyler doğuyordu. Haşhaşin e*ken mi gelmişti
Karavanla mı gelmişti Langdon, katilin kurbanını San Pietro'da olduğu gibi yayan getirerek,
açık alanda ateş etmesine ola-nak sağlayacağını düşünmüştü. Ama eğer Haşhaşin bir
karavanla geldiyse, durum değişmişti.
Karavanın kapısı birden kayarak açıldı.
415
Dan Brown
Karavanın zemininde, acılar içinde çıplak bir adam yatıyordu. A.da metrelerce ağır zincire
dolanmıştı. Demir halkaları üstünden atmaya c lıştı, ama zincirler çok ağırdı. Zincirlerden biri
atın gemi gibi adamın a zindan geçiyor ve feryatlarını bastırıyordu. Langdon ikinci figürü kte
anda gördü. Karanlıkta, esirin arkasında dolaşırken son hazırlıklarını y pıyor gibiydi.
Langdon harekete geçmek için sadece saniyeler kaldığını biliyordu
Silahını alarak, ceketini çıkardı ve yere bıraktı. Tüvit ceketinin kendisine engel olmasını
istemiyordu, ayrıca Galileo'nun Diagramma 'sini suyun yakınında bir yerlere götürmeye hiç
niyeti yoktu. Belge burada daha güvenli ve kuru kalacaktı.
Langdon sağ tarafından ayağa kalktı. Çeşmenin etrafından dolaşarak, karavanın tam karşısına
geçti. Çeşmenin heybetli süslemeleri onu saklıyordu. Doğruca havuz teknesinin yanma koştu.
Gürüldeyen suların. ayak seslerini bastırmasını ümit ediyordu. Çeşmenin yanına vardığında.
kenarına tırmanarak, köpüklü havuzun içine atladı. ^
Su beline geliyordu ve buz gibi soğuktu. Langdon dişlerini sıkarak, suyun içinde ilerledi.
Havuzun zemini kaygandı, uğur getirmesi için atılan bozuk paralarla daha da tehlikeli hale
gelmişti. Langdon uğurdan daha fazlasına ihtiyacı olduğunu sezinliyordu. Pus, etrafında
yükselirken, silahının titremesine neden olan şeyin soğuk mu, yoksa korku mu olduğuna
merak ediyordu.
Havuzun ortasına geldiğinde sol tarafa gitti. Mermer şekillere tutunarak güçlükle yürüyordu.
Büyük bir at heykelinin arkasına saklandı ve başını uzatıp baktı. Karavan sadece beş metre
uzağındaydı. Haşhaşin karavanda yere çömelmiş, açık kapıdan çeşmeye atmaya hazırlandığı
zincirlere dolanmış kardinali tutuyordu.
Beline kadar suyun içindeki Robert Langdon silahını kaldırarak sislerin arasından çıkarken,
kendini son duruşunu alan bir çeşit su kovboyu gibi hissediyordu. "Kıpırdama." Sesi
silahından daha sağlam çıkmıştı.
Haşhaşin başını kaldırıp baktı. Bir an için, hayalet görmüş gibi ser-semlemişe benziyordu.
Ardından dudaklarında şeytani bir tebessüm belirdi. Teslim olarak kollarını yukarı kaldırdı.
"Buraya kadarmış."
"Karavandan dışarı çık."
"Islanmışa benziyorsun."
416
Melekler ve Şeytanlar
"Erkencisin."
"Ödülüme dönmek için sabırsızlanıyorum."