harun3007@gmail.com Kitabin OrîjInal Adi YayinHaklari ... - Kitabxana

Langdon C Binası'nın en üst katında asansörden inerken kendini hâ-l* aptal gibi hissediyordu.
İyi döşenmiş bir koridorda Kohler'ın peşinden itti Alışılmadık bir dekoru vardı... kiraz
ağacından bir divan, porselen yer vazosu ve oyma işleri.
Kohler, "Bilim adamlarını, yani çalışanlarımızı rahat ettirmek istiyoruz," diye açıklama yaptı.
Langdon, belli oluyor, diye düşündü. "Demek fakstaki adam burada yaşıyordu, öyle mi
Çalışanlarınızdan yüksek mevki sahibi biri miydi"
Kohler, "Sayılır," dedi. "Bu sabah benimle yapacağı toplantıyı kaçırdı ve çağrısına cevap
vermedi. Onu aramak üzere buraya geldim ve kendi salonunda onu ölü olarak buldum."
Ceset görmek üzere olduğunu fark eden Langdon, ani bir ürperti hissetti. Hiçbir zaman güçlü
bir mideye sahip olamamıştı. Bu zayıf yönünü, bir sanat öğrencisiyken öğretmeni Leonardo
Da Vinci'nin ölüleri mezardan çıkartıp kaslarını parçalara ayırarak insan formunda ustalığa
ulaştığını söylediğinde keşfetmişti.
Kohler koridorun diğer ucuna doğru önden gitti. Tek bir kapı vardı. Kohler, "Sizin
deyiminizle Penthouse,"0 derken, alnından bir damla ter aktı.
Langdon önlerinde duran meşe kapıya baktı. Üstündeki levhada şu
isim yazıyordu:
LEONARDO VETRA
Kohler, "Leonardo Vetra," dedi. "Gelecek hafta elli sekiz yaşında olacaktı. Zamanımızın en
parlak bilim adamlarından biriydi. Ölümü bilim adına büyük bir kayıp oldu."
Langdon bir an için Kohler'ın katı yüzünün duygulandığını görür gibi oldu. Ama bu ifade
geldiği kadar çabuk gitti. Kohler elini cebine atarak, çıkarttığı geniş anahtarlığı karıştırmaya
başladı.
Birden Langdon'ın aklına garip bir düşünce geldi. Bina bomboş gibiydi. "Herkes nerede"
diye sordu. Az sonra bir cinayet mahalline girecekleri dikkate alınırsa, bu sükûnet tam olarak
beklediği şey değildi.
Teras katı.
43
Dan Brown
Anahtarı bulan Kohler, "Bina sakinleri laboratuvarlarında," dedi. Langdon düzelterek,
"Benpolisten bahsediyorum," dedi. "Gelip gj^ ler mi"
Kohler anahtarın yarısı delikteyken durdu. "Polis mi" Langdon, Direktör'le göz göze geldi.
"Polis. Bana gönderdiğin^ faksta bir cinayet söz konusuydu. Polisi aramış olmalıydınız."
"Ama elbette aramadım."
"Ne"
Kohler'ın gri gözleri sertleşti. "Karmaşık bir durum Bay Langdon." Langdon birden endişeye
kapıldı. "Ama... elbette bu durumdan birileri haberdar oldu, değil mi"
"Evet. Leonardo'nun evlat edindiği kızı. Kendisi de burada CERN' deki fizikçilerden biridir.
O ve babası bir laboratuvarı birlikte kullanıyorlardı. Onlar ortak. Bayan Vetra.bu hafta saha
araştırması yaptığı için burada değildi. Kendisine babasının ölümünü bildirdim ve
konuştuğumu-üzere buraya dönüyor." "Ama bir adam öldü..."
Kohler sert bir sesle, "Resmi bir soruşturma yapılacak," dedi. "Bı nunla birlikte, Vetra'nın
laboratuvarı da mutlaka araştırılacaktır, ki ora: o ve kızı için çok özeldi. Bu yüzden bu iş,
Bayan Vetra gelene kadar bek leyecek. Ona en azından bu kadarcık ayrıcalık tanımak benim
borcum." Kohler anahtarı çevirdi.
Kapı arkaya doğru açılırken, koridora dolan soğuk hava Langdon'n yüzüne çarptı. Şaşkınlıkla
geriye doğru sendeledi. Yabancı bir dünyamı eşiğinde durmuş bakıyordu. Karşısındaki daire
yoğun, beyaz bir sisle kaplıydı. Sis bulutları mobilyaların etrafında dumanlı anafor
oluşturuyor ve odayı kalın bir pusa boğuyordu.
Langdon, "Bu ne biçim..." diye kekeledi.