harun3007@gmail.com Kitabin OrîjInal Adi YayinHaklari ... - Kitabxana

Vittoria, ona göz kırptı. Muhafız küplere binmişti.
Langdon kapıdan uzaklaşarak Vittoria'ya döndü. "Telefonu kapatsan iyi edersin çünkü bu
adam eğleniyormuş gibi görünmüyor!"
Vittoria ahize kulağındayken, "Kahretsin!" dedi. "Kayıt."
Langdon, "Kayıt mı" diye sordu. "Papa'nın telesekreteri mi var"
Telefonu kapatan Vittoria, "Papa'nın özel dairesi değildi," dedi. "Vatikan mümessilinin
haftalık programı."
Langdon telsizinden Olivetti'ye seslenirken camın ardından öfkeyle bakan muhafıza hafifçe
gülümsedi.
155
Dan Brovvn
38
Vatikan santralı, Vatikan Postanesi'nin arkasındaki Ufficio di Co-municazione 'dedir. Seksen
hatlı Corelco 141 santralına sahip nispeten küçük bir odadır. Santrala günde, çoğu otomatik
bilgilendirme sistemiyle yönlendirilen 2000'den fazla telefon gelir.
Bu gece, görev yapan tek santral memuru oturmuş, kafeinli çayını yudumluyordu. Bu gece
Vatikan Şehri'nde kalmasına müsaade edilen bir avuç görevliden biri olmaktan onur
duyuyordu. Elbette bu onur, kapının dışında volta atan İsviçreli Muhafız'ın varlığıyla bir
nebze gölgeleniyordu. Santral memuru, tuvalete bile bekçi diktiler, diye düşündü. Ah, Kutsal
kar-] dinaüer toplantısı için ne kadar küçültücü şeylere katlanıyoruz. j
Neyse ki bu gece fazla arama yapılmamıştı. Ama belki de bu pek de; iyiye işaret değildir, diye
düşündü. Son birkaç yıldır dünyanın Vatikan'daki gelişmelere ilgisi azalmıştı. Basından gelen
telefonların sayısı azalmıştı, hatta kaçıklar bile eskisi kadar sık aramıyordu. Basın ofisi o
akşamki olayın bayram havası estireceğini umut etmişti. Ama ne yazık ki, San Pietro
Meydanı'nı dolduran basın araçları daha çok İtalyan ve Avrupa basınına aittiler. Aralarında
sadece birkaç uluslararası yayın şebekesi vardı... belli ki onlar da ikinci sınıf muhabirlerini
göndermişlerdi.
Santral memuru çay fincanını tutarken, akşamın ne kadar süreceğin1 tahmin etmeye çalıştı.
Herhalde gece yarısına kadar falan sürer, diye düşündü. Artık üyelerin çoğu toplantı sona
ermeden çok önceleri kimin fa' vori gösterilen Papa olduğunu biliyordu, bu yüzden süreç,
gerçek bir se-
156
Melekler ve Şeytanlar
¦ den çok üç dört saat süren bir tören havasında işliyordu. Elbette karaller
arasındaki son dakika çekişmeler merasimi şafağa kadar uzatabi-
,• jj ya da daha fazla. 1831 yılındaki kardinaller toplantısı elli dört gün
rrnüştü. Kendi kendine, bu gece öyle olmayacak, dedi; bu toplantının
»duman nöbeti" olacağı söyleniyordu.
Santraldaki bir hattın çalmasıyla memurun kurduğu hayaller dağıldı. Yanıp sönen kırmızı
ışığa bakıp, kafasını kaşıdı. Tuhaf, diye düşündü. Sıfır hattı. Bu aksam santral memurunu
içerden kim arayabilir ki Hatta içeride kim kaldı
Telefonu eline alarak, "Cittâ del Vaticano, prego"C) dedi.
Telefondaki ses hızla İtalyanca konuşuyordu. Santral memuru, İsviçreli Muhafızlar'ın
aksanıyla -Fransız-İsviçre etkisinde kalmış akıcı İtal-yancayla- konuştuğunu fark etti. Ama
arayan kişi kesinlikle İsviçreli Muhafız olamazdı.
Kadının sesini duyan santral memuru aniden ayağa fırlarken, neredeyse çayını dökecekti.
Yeniden arayan hatta baktı. Yanılmıyordu. Dahili numara. Arama içeriden yapılıyordu. Bir
yanlışlık olmalı, diye düşündü. Vatikan Şehri'nde bir kadın mı. Bu akşam mı