harun3007@gmail.com Kitabin OrîjInal Adi YayinHaklari ... - Kitabxana

ayrılıyorlardı. Langdon bir kez daha baktı. Bunu hayal etmiyordu. Başını kaldırmadan,
birdenbire, "Penna," dedi.
Birisi, ona bir keçeli kalem verdi.
Langdon üç kiliseyi daire içine aldı. Nabzı daha hızlı atıyordu. İşaretlerine bir kez daha baktı.
Simetrik bir üçgen!
Langdon'ın ilk aklına gelen, bir dolarlık banknotun üstündeki Hükümet Mührü'ydü... her şeyi
gören gözü olan üçgen. Ama mantıklı değildi. Sadece üç noktayı işaretlemişti. Hepsinin
birden dört etmesi gerekiyordu.
Peki Su hangi cehennemde Langdon dördüncü işareti nereye yerleştirirse yerleştirsin üçgenin
bozulacağını biliyordu. Simetriyi korumanın tek yolu, dördüncü işareti üçgenin içine
yerleştirmekti, ortasına. Haritada o noktaya baktı. Hiçbir şey yoktu. Zaten bu fikir canını
sıkmıştı. Bili"1111 dört öğesinin birbirine eşit olduğu kabul edilirdi. Su daha özel değ'l^1' Su,
diğerlerinin merkezinde değildi.
Ama yine de, içgüdüleri ona sistematik düzenin tesadüfi olmadıg1"' söylüyordu. Hâlâ resmin
bütününü göremiyorum. Tek bir seçenek kalı>°f' du. Dört nokta üçgen değil, başka bir şekil
çiziyordu.
406
Melekler ve Şeytanlar
Langdon haritaya baktı. Belki de bir kare Karenin sembolik bir anla-, olmamasına rağmen,
en azından simetrikti. O an, mükemmel bir kare •yemeyeceğinin farkına vardı. İlk üçgenin
açıları doksan derece değildi ve bu haliyle daha çok yamuk bir dörtgene benziyordu.
Üçgenin çevresindeki diğer olası noktalan gözden geçirirken, beklenmedik bir şey oldu. Daha
önce meleğin okunun yönünü belirlemek irin çizdiği çizgi, ihtimallerin birinin tam üstünden
geçiyordu. Afallayan Langdon o noktayı daireye aldı. Şimdi haritadaki dört işarete bakıyordu,
uçurtmaya benzeyen garip bir elmas şekline.
Kaşlarını çattı. Elmaslar Illuminati sembolü değildiler. Sonra yeniden...
Langdon bir an ünlü Illumi.ıati Elması'nı hatırladı. Bu düşünce, elbette aptalcaydı. Aklından
uzaklaştırdı. Ayrıca bu elmas, uçurtma gibi uzuncaydı, Illuminati Elması'nın kusursuz
simetrisine sahip değildi.
Sonra, son işareti yerleştirdiği noktaya bakmak için öne eğildiğinde, dördüncü noktanın,
Roma'nın ünlü Navona Meydanı'nın tam ortasına denk geldiğini fark etti. Meydanda büyük
bir kilise olduğunu biliyordu ama zaten bir kilise bulunduğunu düşünerek, parmağını oradan
geçirmişti. Bildiği kadarıyla orada Bernini'nin hiçbir eseri yoktu. Kilisenin adı Azize Ag-nes
idi. İnancından vazgeçmeyi reddettiği için hayat boyu seks kölesi olmaya mahkûm edilen,
tutsak bakire genç kıza Azize Agnes'in adı verilmişti.
O kilisede bir şey olmalı! Langdon kilisenin içini gözünde canlandırarak zihnini yokladı.
İçeride Bernini'ye ait veya suyla ilgili hiçbir eser aklına gelmiyordu. Haritadaki yerleşim
düzeni de canını sıkıyordu. Bir el-mas. Tesadüf olamayacak kadar belirgindi ama bu
belirginlik hiçbir an-«m ifade etmiyordu. Bir uçurtma mı Langdon doğru noktayı seçip
seçtiğini düşündü. Neyi gözden kaçırıyonon!
Cevabı bulması otuz saniyesini aldı ama anladığında akademik kariyeri boyunca hiç
duymadığı bir coşkuya kapıldı.
Illuminati dehasının asla sonu gelmeyecek gibiydi.
Baktığı şekil aslında bir elmas çizmiyordu. Langdon komşu noktaları
"'deştirdiği için dört nokta elmas şeklini almıştı. Illuminati zıtlıklara inan'r!
Kalemiyle karşılıklı noktaları birleştirirken Langdon'ın parmakları
llr'>ordu. Gözünün önündeki haritada bir haç şekli duruyordu. Bu bir
407
Dan Brown