harun3007@gmail.com Kitabin OrîjInal Adi YayinHaklari ... - Kitabxana

Rocher, Şistine Şapeli'nden, Papa'nm özel dairesine doğru ona eşlik ederken, Camerlengo
bitkin halde, "Olivetti'den haber var mı" diye sordu. "Hayır, signore. En kötü ihtimalin
gerçekleşmesinden korkuyorum." Papa'nın dairesine vardıklarında, Camerlengo'nun sesi çok
kederliydi. "Yüzbaşı, bu gece burada yapabileceğim başka bir şey yok. Korkarım, çok fazla
şey yaptım bile. Şimdi dua edeceğim. Rahatsız edilmek istemiyorum. Gerisi Tanrı'ya kalmış."
"Evet, signore."
"Geç oldu, yüzbaşı. Şu kutuyu bulun."
"Araştırmamız devam ediyor." Rocher duraksadı. "Silahın çok iyi saklandığı kesin."
Camerlengo sanki bunu düşünememiş gibi yüzünü buruşturdu. Evet. Tam 23.15'te, eğer kilise
hâlâ tehlikedeyse, kardinalleri tahliye etmenizi istiyorum. Onların güvenliğini sizin ellerinize
teslim ediyorum. Tek bir şey istiyorum. Bü adamların, buradan şerefli bir şekilde çıkmaları
sağlayın. San Pietro Meydanı'na çıksınlar ve dünyanın geri kalamyla yan yana dursunlar. Bu
kilisenin son görüntüsünün, arka kapıdan gizlice Çıkan, korkmuş yaşlı adamlar olmasını
istemiyorum."
"Peki, signore. Ya siz 23.15'te sizi almaya da geleyim mi"
"Buna gerek olmayacak."
"Signore"
"Ruhum ayrılmam gerektiğini hissettiğinde ayrılacağım."
401 F.26
Dan Brown
Rocher, Camerlengo acaba gemiyle birlikte batmayı mı planhy0r d ye merak etti.
Camerlengo, Papa'nın dairesinin kapısını açtı ve içeri girdi. Dön rek, "Aslında..." dedi. "Bir
şey var."
"Signore"
"Bu ofis bu gece biraz soğuk. Titriyorum."
"Elektrik çalışmıyor. Size ateş yakayım."
Camerlengo yorgun bir ifadeyle gülümsedi. "Teşekkür ederim. Çok teşekkür ederim."
Rocher, Camerlengo'yu küçük bir Kutsal Meryem Ana heykelinin önünde, alev ışığında dua
ederken bırakıp Papa'nın dairesinden çıktı. Ürkütücü bir manzaraydı. Titrek ışıkta diz çökmüş
siyah bir gölge. Rocher koridorda ilerlerken, koşarak ona doğru gelen bir muhafız belirdi.
Rocher mum ışığında bile Teğmen Chartrand'ı tanıdı. Genç, toy ve hevesli.
Chartrand bir cep telefonu uzatarak, "Yüzbaşı," diye seslendi. "Sanı-' rım, Camerlengo'nun
seslenişi işe yaradı. Bize yardımı dokunabilecek bilgiye sahip olduğunu söyleyen biri arıyor.
Vatikan'ın özel dahili hatlarından birini aradı. Numarayı nasıl bulduğu hakkında hiç fikrim
yok."
Rocher durdu. "Ne"
"Sadece, en yüksek rütbeli memurla konuşacakmış."
"Olivetti'den haber var mı"
"Hayır, efendim."
Ahizeyi aldı. "Ben, Yüzbaşı Rocher. Buradaki en yüksek rütbeli memur benim."
Ses, "Rocher," dedi. "Sana kim olduğumu açıklayacağım. Sonra, sana ne yapacağım
söyleyeceğim."
Arayan kişi konuşmayı bitirip telefonu kapattığında, Rocher donup kalmıştı. Artık, emirleri
kimden aldığım biliyordu.
CERN'de, Sylvie Baudeloque çılgına dönmüş bir halde, Kohler'm telesekreterine gelen tüm
lisans hakkı taleplerini takip etmeye çalışıyordu. Direktör'ün masasındaki özel hat çalmaya
başladığında, Sylvie yerinden zıpladı. Kimsede bu numara yoktu. Telefona cevap verdi.
"Evet"
"Bayan Baudeloque Ben, Direktör Kohler. Pilotumla irtibata geçin Jetim beş dakika içinde
hazır olsun."