harun3007@gmail.com Kitabin OrîjInal Adi YayinHaklari ... - Kitabxana

"Baba, lütfen!" Max haykırmak istiyordu. "Ağrıyı durdurmalarına izin ver!" Ama, kelimeleri
bir öksürük kasılmasında kayboldu. i
Bir saat sonra ağrı daha da kötüleşmişti. ]
Doktorlardan biri, "Oğlunuz felç olabilir," diyerek onları azarladı. "Hatta ölebilir! Yardımcı
olacak ilaçlarımız var!"
Frau ve Herr Kohler buna izin vermezlerdi. Tıbba inanmıyorlardı. Kim oluyorlardı da,
Tanrı'nm büyük planına karışıyorlardı Daha kuvvetli dua ettiler. Sonuçta, Tanrı onları bu
çocukla kutsamıştı, Tanrı çocuğu neden geri alacaktı ki Annesi, Max'e güçlü olmasını
fısıldadı. Tanrı'nın onu sınadığını söyledi... Kutsal Kitap'taki İbrahim hikâyesinde olduğu
gibi... inanç sınavı.
Max inanmaya çalıştı ama ağrı dayanılmazdı. Doktorlardan biri sonunda, "Buna seyirci
kalamam!" dedi ve koşara» odadan çıktı.
Şafak vaktinde, Max neredeyse bilincini kaybetmişti. Vücudundaki her kas, acıyla
kasılıyordu. İsa nerede, diye düşünüyordu. Beni sevmiy0 mu Max yaşamın vücudundan
çıktığını hissediyordu.
Annesi yatağın kenarında uyuyakalmıştı, elleriyle hâlâ ona sarılıy0 du. Max'in babası, ayakta
durmuş, pencereden şafağı seyrediyordu. Ke
456
I
Melekler ve Şeytânlar
geçmiş gibiydi. Max, onun merhamet dileyen aralıksız dualarının içak mırıltısını
duyabiliyordu.
Max o sırada üzerinde uçan figürü hissetti. Bir melek mi Max zar zor görebiliyordu. Gözleri
şişkinlikten kapanmıştı. Figür kulağına fısıldadı ama bu bir meleğin sesi değildi. Max, onun
doktorlardan biri olduğu-ju fark etti... iki gündür hiçbir yere gitmeden, köşede oturan ve
İngiltere'den birtakım yeni ilaçlar getirtmesine izin vermeleri için annesiyle babasına yalvaran
doktor.
Doktor, "Eğer bunu yapmazsam," diye fısıldadı. "Kendimi asla affetmeyeceğim." Sonra,
nazikçe Max'in zayıf kolunu tuttu. "Keşke, daha önce yapsaydım."
Max kolunda hafif bir iğne batması hissetti... ağrıdan güçlükle hisse-dilebiliyordu.
Sonra doktor sessizce eşyalarını topladı. Gitmeden önce, elini Max'in alnına koydu. "Bu,
senin hayatını kurtaracak. İlacın etkisine inanıyorum."
Mas birkaç dakika içinde, sanki bir tür sihirli ruhun damarlarında dolaştığını hissetti. Sıcaklık
vücuduna yayılıp ağrısını azalttı. Sonunda, Max günlerdir ilk kez, uyudu.
Ateş düştüğünde, annesi ve babası bunun Tanrı'nın mucizesi olduğunu ilan ettiler. Ama,
oğullarının sakat kaldığı belli olduğunda, ümitsizliğe kapıldılar. Oğullarını tekerlekli
iskemleyle kiliseye götürdüler ve tavsiye vermesi için papaza yalvardılar.
Papaz, onlara, "Bu çocuğun yaşaması," dedi. "Tanrı'nın bir lütfü."
Max hiçbir şey söylemeden dinledi.
"Ama oğlumuz yürüyemiyor!" Frau Kohler ağlıyordu.
Papaz kederle başını salladı. "Evet. Görünüşe bakılırsa, Tanrı yeteri ^dar inançlı olmadığı için
onu cezalandırmış."
"Bay Kohler" Konuşan, önden koşan İsviçreli Muhafız'dı. "Camer-engo,