harun3007@gmail.com Kitabin OrîjInal Adi YayinHaklari ... - Kitabxana

Melekler ve Şeytanlar
Ani dönüş, Haşhaşin'i hazırlıksız yakalamış gibiydi. Langdon'ın son hareketi katilin kollarını
yanlara açarak, dengesini kaybetmesine neden olmuştu. Adamın kavrayışı gevşeyince,
Langdon bir kez daha tekmeledi. £endini çekme halatından kurtulmuş gibi hissetti. Langdon
serbest kalkıştı. Ciğerlerindeki eski nefesi püskürterek, yüzeye çıktı. Ama sadece Djr kez
nefes alabildi. Haşhaşin, ezici bir güçle yeniden tepesine binmiş, avuçlarını omuzlarına
bastırarak tüm ağırlığını üstüne vermişti. Langdon ayaklarını altına toplayarak dikilmeye
çalıştıysa da, Haşhaşin bacağını savurarak onu yeniden alaşağı etti.
Langdon yine havuzun dibindeydi.
Langdon suyun altında dönerken kasları yanıyordu. Baloncuklu suyun içinde silahı arayarak
havuzun dibine göz gezdirdi. Her şey bulanıktı. Baloncuklar burada daha yoğundu. Katil, onu
çeşmenin zeminine yerleştirilmiş bir projektöre doğru daha derine iterken, yüzüne kör edici
bir ışık vurdu. Langdon uzanarak, kutucuğu tuttu. Sıcaktı. Langdon kendini çekip kurtarmaya
çalıştı, ama mekanizma menteşelerle tutturulmuştu ve elinde dönüyordu. Kuvvetini kaybetti.
Haşhaşin, onu dibe itmeye devam ediyordu.
O an Langdon, onu gördü. Bozuk paraların altından ona bakıyordu. İnce, siyah bir silindir.
Olivetti'nin tabancasının susturucusu! Langdon uzanıp parmaklan silindiri kavradığında,
metal değil plastik tuttuğunu hissetti. Çektiğinde, esnek plastik hortum eline ince bir yılan gibi
geldi. Yaklaşık altmış santim uzunluğundaydı ve ucundan baloncuklar çıkıyordu. Langdon
silahı bulamamıştı. Bu, çeşmenin baloncuk çıkartan zararsız borularından biriydi.
Yalnızca otuz santim ötedeki Kardinal Baggia ruhunun bedenini terk etmeye başladığını
hissediyordu. Tüm hayatı boyunca kendini bu ^a hazırlamış olsa da, sonunun bu şekilde
olacağım hiç tahmin etmemişti- Fiziksel bedeni acılar içindeydi... yanmış, hırpalanmış ve
kaldıramayanı bir ağırlıkla suyun dibine atılmıştı. Çektiği acının İsa'nın açılarıyla
karşılaştırılamayacağını hatırlattı kendine.
Benim günahlarım yüzünden öldü...
Baggia yakınlarda kopan boğuşmanın seslerini duyabiliyordu. Bunun düşüncesine
katlanamıyordu. Onu esir alan adam, bir başka hayatı sona
421
Dan Brovvn
erdirmek üzereydi... ona yardım etmeye çalışan, duyarlı gözlere sah' adamı.
Baggia acısı artarken, sırtüstü yatarak, suyun içinden başının üstün deki karanlık gökyüzüne
baktı. Bir an için yıldızları gördüğünü sandı.
Vakti gelmişti.
Tüm korku ve şüphelerini bir kenara bırakan Baggia ağzını açarak son olduğunu bildiği nefesi
bıraktı. Ruhunun cennete doğru şeffaf baloncuklarla yükselmesini seyretti. Ardından, nefesi
bitti. Su, yan taraflarından saplanan soğuk hançerler gibi içine aktı. Acı sadece birkaç saniye
sürdü.
Sonra... huzur.
Haşhaşin ayağındaki acıyı hiçe sayarak tüm dikkatini, fokurda,. an suyun içine daldırdığı,
boğulmak üzere olan Amerikalıya vermişti. İşini tam bitir. Elini iyice sıkarken, Robert
Langdon'ın bu kez hayatta kalmayacağını biliyordu. O bunları düşünürken, kurbanı gittikçe
güçsüzleşiyordu.
Birden Langdon'ın vücudu kaskatı kesildi. Yoğun bir şekilde sarsılıyordu.
Haşhaşin, evet, diye düşündü. Titreme. Su ciğerlere ilk dolduğunda böyle olur. Titremenin beş
saniye süreceğini biliyordu.
Altı saniye sürdü.
Sonra, Haşhaşin'in beklediği gibi kurbanı aniden kendini bıraktı. Robert Langdon sönen
büyük bir balon gibi gevşemişti. Bitmişti. Haşhaşin suyun tüm akciğer dokusuna işlemesi için
onu otuz saniye daha suyun altında tuttu. Sonunda, Langdon'ın vücudunun kendiliğinden dibe