harun3007@gmail.com Kitabin OrîjInal Adi YayinHaklari ... - Kitabxana

Langdon şimdi ona bakarken, Illuminati sığmağının bunca yıldır g1 -'' kalmasına inanamadı.
Önündeki nehrin karşısındaki devasa taş yapıya lnJ' karken, tüm şehir yavaş yavaş yok oluyor
gibi geldi. Bina, Roma'daki hc! bina kadar ünlüydü. Tiber Nehri'nin kıyısında diyagonal bir
şekilde V
428
Melekler ve Şeytanlar
l^jı'a bitişik duruyordu. Binanın geometrisi sadeydi; kare hisarın içinde da-jre şeklinde bir
kaleydi, duvarlarının dışında tüm yapıyı çevreleyen, beşgen seklinde bir park vardı.
Önündeki eski taş kale duvarları çarpıcı bir biçimde, yumuşak projektörlerle aydınlatılmıştı.
Kalenin en tepesinde dev gibi bir bronz melek
ıyordu. Melek kılıcını aşağı, kalenin tam merkezine doğrultmuştu.
„ sanki bu yeterli değilmiş gibi, yalnız ve doğrudan kalenin ana girişine
.^hberlik eden ünlü Melekler Köprüsü duruyordu... Bernini'den başkası
tarafından yontulmamış on iki büyük melekle süslenmiş dramatik bir yol.
Langdon son bir nefes kesici keşifle, Bernini'nin şehri kapsayan dikilitaş haçının tam
Illuminati tarzındaki hisarı işaret ettiğini fark etti; haçın ana kolu doğrudan kalenin
köprüsünün merkezinden geçerek, iki eşit parçaya bölüyordu.
Langdon tüvit ceketini alarak, sular damlayan vücudundan uzakta tuttu. Sonra, çalıntı sedana
atladı ve sırılsıklam ayakkabısıyla gaz pedalına basarak, hızla gecenin içine doğru ilerledi.
WrW
429
Dan Brown
106
Saat 23.07 idi. Langdon'ın arabası Roma gecesinde son sürat gidiyordu. Nehirle paralel olan
Lungotevere Tor Di Nona'dan aşağı süratle giden Langdon varış yerinin sağ tarafında dağ gibi
yükseldiğini görebiliyordu.
Castel Sant'Angeio. Melek Şatosu.
Melekler Köprüsü'ne -Ponte Sant' Angelo- giden tali yol birden karşısına çıkmıştı. Langdon
frenlere asılarak, yola saptı. Zamanında dönmüştü, ama köprü kapanmıştı. Üç metre kadar
kaydıktan sonra, yolu kapayan kısa beton direklere çarptı. Araç hırıldayıp sarsılarak,
birdenbire durunca Langdon ileri doğru fırladı. Melekler Köprüsü'nü korumak maksadıyla,
sadece yaya trafiğine açık olduğunu unutmuştu.
Sarsılan Langdon arabadan sendeleyerek inerken, başka bir yoldan gelmiş olmayı diliyordu.
Çeşmede sırılsıklam ıslanmıştı. Şimdi üşüyor ve titriyordu. Islak gömleğinin üstüne Harris
tüvit ceketini geçirirken, Har-ris markasının çift astarlı oluşuna şükretti. Diagramma sayfası
kuru kalacaktı. Köprünün diğer tarafında karşısında duran taş kale, dağ gibi yükseliyordu.
Acılar içinde ve yorgun düşen Langdon uzun adımlarla koşmaya başladı.
Şimdi her iki yanında, ona nihai hedefine kadar eşlik eden, Bern'111 meleklerinin önünden
hızla geçiyordu. Melek rehberliğinde yüce av- ^ yaklaştıkça, şatonun boyu uzuyor gibiydi.
Tırmanılmaz zirvesi, gözüılU San Pietro'dan bile daha çok korkutuyordu. Telaş içinde kaleye
ko§2r'
430
Melekler ve Şeytanım
keti, başını kaldırıp kılıcını çıkartan kocaman meleğin gökyüzüne eriştiği, kalenin dairesel
merkezine baktı. Şato boş gibi görünüyordu.
Langdon binanın geçen yüzyıllar süresince Vatikan tarafından bir kilise, bir kale, Papa'nın
sığınağı, kilise düşmanlarına bir hapishane ve müze olarak kullanıldığını biliyordu. Görünüşe
bakılırsa şatonun başka sakinleri de vardı... Illuminati. Bunun, ürkütücü bir anlamı vardı.
Şato, Vatikan'ın mülkü olmasına rağmen nadiren kullanılıyordu ve Bernini yıllar içinde
sayısız değişiklikler yapmıştı. Binanın şimdi gizli girişler, geçitler ve gizli odalarla dolu