harun3007@gmail.com Kitabin OrîjInal Adi YayinHaklari ... - Kitabxana

irliği sarhoş ediciydi. Sanki "ünyanın her yanından bir ağla birleştirilmişlerdi. Dünya,
televizyonlarının önünde, evlerinde ve arabalarında bir tek kişiymiş gibi dua ediyordu.
İnsanlar, dev bir kalbin birbiri ardına birleşen hücreleri gibi, yüzlerce ülkede, düzinelerce
dilde Tann'ya sesleniyorlardı. Fısıldadıkları "kelimeler yeniydi, ama onlara kendi sesleri kadar
tanıdık geliyordu... ruha kazınmış... eski gerçekler.
Ahenk adeta sonsuzluğa uzanıyordu.
Sessizlik bozulurken, yeniden neşeli bir şarkı söylemeye başladılar. Vaktin geldiğini anladı.
En Kutsal Teslis... zorbalığın, dine karşı saygısızlığın ve umarsızlığın karşılığında... sana en
kıymetli Bedeni, Kanı ve Ruhu sunuyorum.
Camerlengo fiziksel acının başladığını hissedebiliyordu. Cildinde veba gibi yayılıyor, haftalar
önce Tanrı kendisine ilk geldiğinde yaptığı gibi 'yine tırmalama arzusu uyandırıyordu. İsa'nın
katlandığı acıları unutma. '¦ Şimdi boğazındaki esansın tadını alabiliyordu. Morfin bile bu
acıyı uyuş-: turamıyordu.
Buradaki işim bitti. Dehşet onundu. Ümit onların.
Camerlengo, Kilise Kürsüsü Nişi'nde Tanrı'nm isteğine uymuş ve bedenine kutsal yağı
sürmüştü. Saçına. Yüzüne. Keten cüppesine. Şimdi lambaların kutsal yağıyla sırılsıklamdı.
Annesi gibi tatlı kokuyordu ama yakıyordu. Onunkisi merhametli bir göğe yükseliş olacaktı.
Mucizevi ve kısa süren. Ve ardında skandal bırakmayacaktı... sadece yeni bir manevi
güç ve merak.
Elini cüppesinin cebine soktu ve Kilise Kürsüsü'nün buhurdanlığından aldığı küçük, sarı
çakmağı tuttu.
559
Dan Brown
Kıyamet bölümünden bir ayet mırıldandı. Ve alevler cennete ulaştığında, Hazreti İsa'nın
meleği alevler arasından yükseldi. Başparmağını yerleştirdi. St. Pietro Meydanı'nda şarkı
söylüyorlardı.
Dünya şahit olduğu manzarayı asla unutmayacaktı.
Yukarıdaki balkonda, Camerlengo'nun vücudunun ortasından, cis-mani sınırlamalarından
kurtulan bir ruh gibi parlak alevler yükseldi. Yukarı sıçrayan alevler bir anda tüm vücudunu
kapladı. Çığlık atmadı. Kollarını başının üstüne kaldırarak cennete baktı. Büyük yangın tüm
bedenini sararak bir ışık kolonu oluşturdu. Tüm dünyanın gözleri önünde y sanan olay sanki
sonsuzluğa kadar sürmüştü. Işık giderek daha da parlak alevlerle yanıyordu. Sonra alevler
yavaşça azaldı. Camerlengo gitmişti. Parmaklıkların arkasına mı düşmüştü yoksa buhar olup
uçmuş muydu, bilmek imkânsızdı. Geriye kalan tek şey, Vatikan Şehri'nden gökyüzüne doğru
dönerek yükselen duman bulutuydu.
560
Melekler ve Şeytanlar
135
Roma'ya gün geç doğdu.
Zamansız bir yağmur fırtınası, San Pietro Meydanı'ndaki kalabalığı dağıtmıştı. Şemsiyelerin
altında ve minibüslerde bir araya sıkışan medya orada kalmış, geceki olaylar hakkında
yorumlar yapıyordu. Tüm dünyadaki kiliseler, insan akınına uğramıştı. Düşünme ve tartışma
zamanıydı... tüm dinlerde. Bir sürü soru vardı, ama cevaplar sadece daha derin sorular
getiriyordu. Şimdiye kadar, Vatikan sessiz kalmış, herhangi bir bildiri yayınlamamıştı.
Kardinal Mortati, Vatikan Yeraltı Mezarlığı'nda, açık lahdin önünde tek başına diz çökmüştü.
Uzanıp yaşlı adamın kararmış ağzını kapadı. Papa Cenapları, şimdi daha huzurlu
görünüyordu. Sessiz ebedi uykusundaydı.
Mortati'nin ayağının yanında, küllerle ağırlaşmış altın bir kupa duruyordu. Mortati külleri
kendi elleriyle toplamış ve buraya getirmişti. Pa-pa'nm yanındaki lahdin içine kupayı koyarak,