harun3007@gmail.com Kitabin OrîjInal Adi YayinHaklari ... - Kitabxana

gururuyla, projesini gerçeğe dönüştürmekte Vittoria'nm fikirlerinden birinin kendisine
yardımcı olduğunu açıklayacaktı... büyük buluşunda kızı onun ayrılmaz bir parçası olmuştu.
Vittoria boğazının düğümlendiğini hissetti. Bu anı babamla paylaşmalıydık. Ama yalnızdı. İş
arkadaşları yoktu. Mutlu yüzler yoktu. Yalnızca Amerikalı bir yabancı ve Maximilian Kohler.
Maximilian Kohler. DerKönig... Kral.
Vittoria çocukken bile bu adamdan hoşlanmazdı. Onun büyük zekâsına saygı duysa da,
babasının sıcaklığına karşı antitez oluşturan soğuk tavırları her zaman insanlıktan uzak
gelmişti. Kohler kusursuz mantığı yüzünden bilim yolundaydı... babası ise ruhani merak. Yine
de iki adam arasında daima hiç dillenmeyen bir saygı var gibiydi. Birisi bir zamanlar
Vittoria'ya, dâhi dehayı koşulsuz şartsız kabul eder, demişti. Dâhi, diye düşündü. Babam...
Babacığım. Öldü. Leonardo Vetra'nın laboratuvar girişi, tamamıyla beyaz karolarla
kaplanmış, uzun, steril bir koridordu. Langdon kendini bir çeşit tımarhaneye giriyormuş gibi
hissetti. Koridora çerçeve içinde bir düzine si-yah-beyaz resim asılmıştı. Langdon'in mesleği
simgelerle ilgili olduğu
78
Melekler ve Şeytanlar
halde, bunlar ona kesinlikle yabancıydı. Gelişigüzel çizgilerle spirallerin karmaşık
negatiflerine benziyorlardı. Modern sanat mı, diye düşündü. Amfetamin almış Jackson
Pollock çalışmaları mı
Langdon'ın merakını fark eden Vittoria, "Dağınık şemalar," dedi. Karmaşa içinde neredeyse
görünmeyen belli belirsiz bir şekli işaret ederek, "Zerrecik çarpışmalarının bilgisayar
görüntüleri. Bu Z-zerreciği," dedi. "Babam bunu beş yıl önce keşfetti. Saf enerji, hiç kütlesi
yok. Doğadaki en küçük yapıtaşı olabilir. Madde, sıkıştırılmış enerjiden başka bir şey
değildir."
Madde enerji midir Langdon başını yana yatırdı. Kulağa daha çok Zen gibi geliyor.
Fotoğraftaki minik çizgiye baktı ve hafta sonunu Geniş Hadron Çarpıştırıcısı'nda Z-ze-
Tetiklerine bakarak geçirdiğini söylediğinde Harvard Fizik Fakültesi'ndeki dostlarının ne
diyeceğini merak etti.
Laboratuvarm görkemli çelik kapısına yaklaştıklarında Kohler, "Vittoria," dedi. "Sabah
babanı aramak için buraya geldiğimi söylemeyi unuttum."
Vittoria hafifçe kızardı. "Öyle mi yaptınız"
"Evet. Ve CERN'in standart klavye güvenlik kilidini başka bir şeyle ğiştirdiğini görünce ne
kadar şaşırdığımı tahmin et." Kohler kapının nma yerleştirilmiş karmaşık bir elektronik cihazı
gösterdi.
Vittoria, "Özür dilerim," dedi. "Gizlilik konusunda nasıl olduğunu bi-irsiniz. İkimizden başka
kimsenin girmesini istemedi."
Kohler, "Peki. Kapıyı açın," dedi.
Vittoria uzun süre orada durdu. Sonra derin bir nefes alarak, duvar-
İdaki mekanizmanın yanına yürüdü. Langdon daha sonra olacaklara kesinlikle hazırlıklı
değildi. Vittoria cihazın üstüne çıkarak, sağ gözünü dikkatlice teleskoba benzeyen lens
çıkıntısına yerleştirdi. Ardından bir düğmeye bastı. Makinenin içinden bir şey çıtırdadı. Bir
ışık demeti ileri geri giderek, göz yuvarlağını fotokopi makinesi gibi taradı.
Vittoria, "Retina taraması yapıyor," dedi. "Hatasız güvenlik. Sadece !Ki retina örneğini kabul
ediyor. Benimkini ve babamınkini."
Robert Langdon aklına gelenlerin etkisiyle dehşete kapılmış bir halde duruyordu. Leonardo
Vetra'nın görüntüsü tüm ayrıntılarıyla yeniden
79
Dan Brovvn