harun3007@gmail.com Kitabin OrîjInal Adi YayinHaklari ... - Kitabxana

şekilde "işaret etmesini" tamamıyla beklemiş olmasına rağmen, bunun gerçek olmasını
beklemiy01' du. Melek ve Habakkuk'un ikisi de, kollarını uzatmış, uzağı işaret ediy"1' du.
Langdon birden gülümsediğini fark etti. "O kadar da usta işi dep> öyle değil mi"
Vittoria heyecanlı ama şaşkın görünüyordu. "İşaret ettiklerini göru' yorum, ama birbirleriyle
çelişiyorlar. Melek bir tarafı, peygamber de d-ğer tarafı gösteriyor."
294
Melekler ve Şeytanlar
iangdon kıkırdadı. Bu, doğruydu. Her iki figür de uzağı işaret etme-rağmen, tamamen farklı
yönleri işaret ediyorlardı. Fakat, Langdon flU çoktan çözmüştü. Büyük bir enerji
patlamasıyla, kapıya doğru yö-
Vittoria, "Ne yapıyorsun" diye seslendi.
"Binanın dışına!" Langdon kapıya doğru koşarken, bacaklarını yeni-n hafiflemiş hissediyordu.
"Bu heykelin nereyi işaret ettiğini görmem
n!"
"Bekle! Hangi parmağı izleyeceğini nereden biliyorsun"
Omzunun üzerinden, "Şiir," dedi. "Son dize!"
"Melek rehberliğinde kutsal av mı" Gözlerini kaldırıp, meleğin attığı parmağa baktı.
Beklenmedik bir şekilde, gözleri buğulandı. "Ah, il da anlamadım!"
295
Dan Brown
Melekler ve Şeytanlar
*££. memnu„ * «,« «yordu. » r^s m::.^ -».«- «^ --. *
"Kimbusünepe
hareketlendi. "Daha önce hiç
Chinita daha yakından ^f*^^^ bir daha görme-Gunther Glick ile Chinita Macri, Popolo
Meydanı'nm sonunda^ görmedim." Adamın yüzüne baKara* g
70
gölgeler arasında park halinde duran BBC karavanında oturuyorlardı min sakıncası yok.
Buraya, dört Alfa Romeo'nun hemen ardından, akıl almaz olaylar zincirine şahit olmak için
tam zamanında varmışlardı. Tüm bunların ne anlı ma geldiği hakkında Chinita'nın hâlâ bir
fikri yoktu ama kamerasını kaydettiğine emindi.
Chinita ile Glick gelir gelmez, genç adamlardan oluşan gerçek bi| ordunun Alfa Romeo'lardan
indiğini ve kiliseyi kuşattığını görmüştü. Bazıları silahlarım çekmişlerdi. İçlerinden sert
görünen daha yaşlı biri, bi takımı kilisenin ön merdivenlerinden yukarı gönderdi. Askerler
silahla: m çekerek, ön kapının kilidini uçurdular. Macri hiçbir şey duymayı» susturucu
taktıklarını anladı. Ardından askerler içeri girdiler.
Chinita yerlerinde oturmalarım ve gizlendikleri yerden çekim yapmalarını önermişti. Her
şeyden önce silah silahtı ve karavandan olan biteni açıkça görebiliyorlardı. Glick karşı
çıkmamıştı. Şimdi meydanın & ğer tarafındaki adamlar kiliseden içeri girip dışarı çıkıyorlardı.
Birbirine seslendiler. Chinita kamerasını, çevre bölgeyi arayan bir grubu çel* cek şekilde
ayarladı. Sivil kıyafetler giydikleri halde, hepsi de askeri tim almış gibi hareket ediyorlardı.
Chinita, "Kim olduklarını düşünüy0'] sun" diye sordu.
"Nereden bileyim." Glick olduğu yere mıhlanmış gibiydi. "Heps1"1 çekiyor musun"
296
inerek,
Robert Langdon kilisenin dışındaki basamaklardan aşağı ınereK, meydanın ortasına yürüdü.
Artık hava kararmaya başlamıştı, bahar güneşi güney Roma'da geç batıyordu. Güneş
çevredeki binaların arkasında kalmıştı ve meydana gölgelerden çizgiler düşmüştü.
Kendi kendine yüksek sesle, "Pekâlâ Bernini," dedi. "Senin şu mele-