PokaÅ¼ treÅÄ!

More documents

Recommendations

Info

ni¹ miêdzy nimi zale¿noœæ. Przy czym £ daje czêœciej wersjê poprawn¹, np. pe³n¹, z czterech antytetycznych cz³onów z³o¿on¹ pochwa³ê biskupa: „którejeœ ty nazbyt krótko ¿y³, byœ by³ najd³u¿ej ¿y³, prêdko nazbyt umar³, byœ by³ najpóŸniej umar³”. Z kolei przekaz N jest niepe³ny, co sygnalizuje sam kopista: „etc. etc. nie dostawa ostatka”. Mimo ¿e N daje antytetyczn¹ konstrukcjê pochwaln¹ w postaci zdefektowanej i przekszta³conej, z³o¿on¹ z trzech elementów (2, 3 i 4: „wiemy ¿eœ szczêœliwie ¿y³ byœ by³ najd³u¿ej, ¿e prêdkoœ nazbyt umar³, byœ by³ najpoŸni umar³.”), to nie s¹ to te same trzy cz³ony, które pojawiaj¹ siê w L (1, 3 i 4: „ktorejœ ty nazbyt krótko ¿y³, prêtko nazbyt umar³, byœ by³ najpóŸniej umar³.”). Mo¿na jednak na podstawie b³êdu ³¹cz¹cego („roskoszy œmiertelne cia³a [...]”) za³o¿yæ istnienie wspólnego dla przodka L i £ (ã 1 ) przodka z przekazem N (ã). Bardzo prawdopodobne s¹ nieznane rozga- ³êzienia tej linii przed pochodz¹cym ju¿ z XVIII w. BK 1638 [N]. Znacznie mniej podobieñstw wykazuj¹ miêdzy sob¹ rêkopisy BK 201 [O], BK 318 [R] i druk Pisarskiego [P]. One równie¿, podobnie jak £, przekazuj¹ cztery elementy w pochwale Szyszkowskiego, ale w ka¿dym z nich pojawia siê bardzo du¿a liczba lekcji swoistych. Jednak¿e podstaw¹ zaliczenia ich do jednej rodziny jest wystêpuj¹cy tylko w tych trzech przekazach w pe³nej postaci fragment pochwa³y Zygmunta III, zawieraj¹cy zarówno metaforyczne okreœlenie grobowca biskupa jako panegiryku króla, jak i bezpoœrednie wskazanie zwi¹zku przywo³ywania jego pochwa³y wraz z pochwa³¹ biskupa. Miejsce to ma ubytek owej metafory w K, a w rodzinie wywodz¹cej siê od å brak drugiej czêœci, pojawia siê za to przywracaj¹ca prawdopodobnie zagubiony sens ich lekcja wspólna (zestawienie 3 w. 29). Trzeba jednak zaznaczyæ, ¿e w ka¿- dym z analizowanych trzech przekazów wystêpuj¹ w tym miejscu lekcje swoiste, których konfrontacja i odrzucenie lekcji w oczywisty sposób zepsutych oraz zestawienie z K i przodkiem å prowadzi do odtworzenia przyjêtej postaci fragmentu. Tylko w przypadku przekazu O i P daje siê wskazaæ jeden b³¹d ³¹cz¹cy. Wszystkie przekazy konsekwentnie wprowadzaj¹ jako podmiot zdania „królestwa k¹ty”; tutaj, mimo ró¿nicy trybu i zaimka, podmiotem s¹ „królestwa”: „¯ycz¹ sobie wszytkie królestwa” [O]; „¯ycz- 127
cie wszytkie królestwa” [P]. Zarazem lekcje swoiste tych dwu przekazów wykluczaj¹ ich bezpoœredni¹ zale¿noœæ. Trzeba wiêc uznaæ istnienie ich wspólnego przodka, przypuszczalnie te¿ nieznanych dziœ ogniw poœrednich, odpowiedzialnych choæ czêœciowo za brzmienie miejsc traktowanych na razie jako lekcje w³asne O i P. Poniewa¿ R nie powtarza opisanego b³êdu, mo¿e on pochodziæ dopiero od wspólnego przodka z przodkiem O i P. I w tym przypadku nieznana jest liczba mo¿liwych rozga³êzieñ poœrednich, liczne b³êdy przekazu wskazuj¹ na prawdopodobieñstwo istnienia kopii poœrednicz¹cych. Mo¿liwe by³oby równie¿ za³o¿enie, ¿e ta linia przekazów pochodzi od archetypu. Jednak¿e jego konsekwencj¹ by³oby pomno¿enie wariantów i przedostanie siê do nich licznych lekcji w³asnych przekazów. Ca³e postêpowanie doprowadzi³o wiêc do zaproponowania nastêpuj¹cej postaci stemmy, uporz¹dkowanej w cztery rodziny przekazów: â, ã, ä, å: Zale¿noœci miêdzy przekazami á Schemat 1 â ã ä å K æ ã 1 N ç R S å 1 H æ 1 M L £ O P T U W I J 128
Page 2 and 3:
OSSOLIÑSKI, MOSKORZOWSKI, SARBIEWS
Page 4 and 5:
Maria Barłowska OSSOLIÑSKI, MOSKO
Page 6 and 7:
Spis treœci Wprowadzenie . . . . .
Page 8 and 9:
WPROWADZENIE Veritas filia temporis
Page 10 and 11:
Cikowskiego, a tak¿e mów Stanis³
Page 12 and 13:
Ossoliñski i Moskorzowski - polemi
Page 14 and 15:
mo¿na s¹dziæ - wskazanie polemic
Page 16 and 17:
mus posteritatem eius tanti parenti
Page 18 and 19:
dominuj¹cej w oracjach pogrzebowyc
Page 20 and 21:
Ryc. 1. Mowa Jerzego Ossoliñskiego
Page 22 and 23:
dramatyzm rozdzielenia grobów ojca
Page 24 and 25:
którzy nie tylko docenili mistrzos
Page 26 and 27:
niemal¿e wstydu. Poruszaj¹cy serc
Page 28 and 29:
Chrystusa. Ju¿ u szesnastowiecznyc
Page 30 and 31:
Nieprzypadkowo nieliczne pojawiaj¹
Page 32 and 33:
wa³a w XVII w. teologia, nie mo¿n
Page 34 and 35:
Tych on dziedzica, jednego zostawiw
Page 36 and 37:
Op³akiwane tak dramatycznie wygnan
Page 38 and 39:
trast pogrzebowej pompy i ¿o³nier
Page 40 and 41:
¿e pogrzeb odbywa siê na „dziki
Page 42 and 43:
ie mia³y doprowadziæ do wydarzeñ
Page 44 and 45:
¿aæ, albo niew³aœciwi s¹ sêdz
Page 46 and 47:
nym z wydañ nie znalaz³a siê jed
Page 48 and 49:
mniej kilkanaœcie przekazów mowy
Page 50 and 51:
Ossoliñskiego ze s³owami mowy Sta
Page 52 and 53:
dowskiego czy Satyr na twarz dworsk
Page 54 and 55:
Ryc. 4. Mowy Stanis³awa Sarbiewski
Page 56 and 57:
drugie w stajniach przy terminie ¿
Page 58 and 59:
two wielu goœci wyœwiadczaj¹cych
Page 60 and 61:
Odpuszcza nadto oczom naszym powinn
Page 62 and 63:
zaœwiatowe pouczenie, zyskuje wiê
Page 64 and 65:
Ryc. 6. Mowa Stanis³awa Sarbiewski
Page 66 and 67:
godnoœci¹ podczaszego be³skiego,
Page 68 and 69:
ane czêsto konkretnymi jego przyk
Page 70 and 71:
Zapomnê tymczasem autora, zw³aszc
Page 72 and 73:
myœl wykorzystuj¹c¹ czêsto powt
Page 74 and 75:
p[rzyjacie]la. Aleæ on ju¿ tego i
Page 76 and 77:
- jako zas³ug zmar³ej, „brania
Page 78 and 79: Dop³aci³a zacna matrona w oczach
Page 80 and 81: przyk³ad przys³owie: „Magnus th
Page 82 and 83: MOWY POGRZEBOWE Jerzy Ossoliñski:
Page 84 and 85: 55 60 œciwym] P[anom], którzyœci
Page 86 and 87: 20 25 30 35 40 45 50 55 czêste lud
Page 88 and 89: 95 100 105 110 me, któreœmy cia³
Page 90 and 91: 20 25 30 35 40 45 50 kazuje: „Nem
Page 92 and 93: 95 100 105 110 115 120 125 Merita j
Page 94 and 95: Stanis³aw Sarbiewski: mowa na pogr
Page 96 and 97: 55 60 65 70 75 80 85 szeniem. Niech
Page 98 and 99: Stanis³aw Sarbiewski: mowa na pogr
Page 100: 60 65 70 75 80 85 cowane skarby. Wz
Page 103 and 104: 3. Skróty nazw bibliotek i zbioró
Page 105 and 106: (np. WereszczyñskigWereszczyñskie
Page 107 and 108: Opis Ÿróde³ Mowy z pogrzebu Stan
Page 109 and 110: Na tê mowê Jego M[oœ]ci Pana Oss
Page 111 and 112: Na tê mowê J[ego] M[oœ]ci Pana p
Page 113 and 114: M - rêkopis BOss 207 Mowa Jego M[o
Page 115 and 116: muj¹ mowy z pierwszej po³owy XVII
Page 117 and 118: przekazy, a jedynie te, które zost
Page 119 and 120: O - Przemowa J[ego]m[oœci] Pana Je
Page 121 and 122: Najwiêcej podobieñstw ³¹czy czt
Page 123 and 124: 1 2 3 4 5 22. 25. 26. 27. 28. 29. 3
Page 125 and 126: na której /w której [H] je zgroma
Page 127: „nak³ad i æwiczenia” [I] do
Page 131 and 132: Przyciêcie kart spowodowa³o ubytk
Page 133 and 134: w. 16 w. 17 w. 18 w. 18-19 w. 21 w.
Page 135 and 136: w. 21 w. 26 w. 27 w. 29 w. 32 w. 33
Page 137 and 138: w. 8 w. 11 w. 12 w. 14-15 w. 16 w.
Page 139 and 140: w. 85 w. 87 w. 88 w. 88-89 w. 89 w.
Page 141 and 142: Objaœnienia Jerzy Ossoliñski: mow
Page 143 and 144: w. 13 w. 13-14 w. 14 w. 15 w. 16 w.
Page 145 and 146: w. 44 w. 45 w. 46 w. 48 w. 49 w. 50
Page 147 and 148: w. 16 w. 17 w. 17-18 w. 18-19 w. 20
Page 149 and 150: w. 54 w. 55 w. 56 w. 57 w. 58 w. 59
Page 151 and 152: w. 82 w. 83 w. 84 w. 86 w. 88 w. 89
Page 153 and 154: w. 2 w. 3 w. 3-4 w. 4 w. 6 w. 7-8 w
Page 155 and 156: w t³um. J. W u j k a: „A nasze o
Page 157 and 158: w. 73-74 w. 74 w. 75-76 w. 79 w. 79
Page 159 and 160: w. 112 w. 113-114 w. 114 w. 116 w.
Page 161 and 162: w. 1-2 w. 2-3 w. 3 w. 4 w. 6 w. 7 w
Page 163 and 164: w. 47 w. 48 w. 50 w. 51 w. 52 w. 52
Page 165 and 166: w. 94 w. 95 w. 95-96 w. 96 w. 97-98
Page 167 and 168: w. 5 w. 7 w. 7-8 w. 9 w. 11 w. 12 w
Page 169 and 170: w. 54 w. 55 w. 56-57 w. 57-58 w. 58
Page 172 and 173: Indeks osobowy Aleksander Karol Waz
Page 174 and 175: Jan Albert Waza, królewicz polski
Page 176 and 177: Sandius Krzysztof 16 Sarbiewska Kat
Page 178:
Spis ilustracji Ryc. 1. Ryc. 2. Ryc
Page 181:
Ìàðèÿ Áàðëîâñêà Îñ
show all

PokaÅ¼ treÅÄ!

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?

PokaÅ¼ treÅÄ!