Pokaż treść!

w. 110–111
w. 111
w. 116–117
nie dopuœci – nie pozwoli;
eius exemplo (³ac.) – za jego przyk³adem;
na chleb swój prosi – zaproszenie na stypê, formu³a koñcz¹ca
mowy pogrzebowe wyg³aszane w imieniu rodziny.
Stanis³aw Sarbiewski: mowa na pogrzebie
pani Wereszczyñskiej
tyt.
w. 1
w. 1–2
w. 3
w. 4
w. 4–5
Stanis³aw Sarbiewski – por. s. 159;
w Grabowcu – Grabowiec, po³o¿ony przy drodze z Zamoœcia
do Hrubieszowa, miasto nale¿a³o do ksi¹¿¹t mazowieckich,
po 1462 r. przesz³o do Korony, spalone przez Tatarów
w 1500 r. W 1655 r. S. Sarbiewski jako starosta odnowi³
i umocni³ zamek (zob. S³ownik geograficzny Królestwa
Polskiego i innych krajów s³owiañskich. T. 2. Warszawa
1881, s. 776–777);
Wereszczyñski z domu Sierakowskiej – postaæ bli¿ej nieznana,
prawdopodobnie ¿ona jednego z Wereszczyñskich
h. Korczak; w tym czasie ¿yli synowie brata biskupa Józefa
Wereszczyñskiego – Zygmunta: Jan i Stanis³aw, a Abraham
Wereszczyñski by³ w 1647 r. komisarzem do uspokojenia
pogranicza wêgierskiego;
Dop³aci³a... – por. incipit mowy J. Ossoliñskiego na pogrzebie
M. Szyszkowskiego i naœladowanie wzorca passim (por.
Wprowadzenie, s. 74–77);
zacna – godna;
matrona – kobieta zamê¿na;
w oczach naszych – na naszych oczach;
d³ugu ostatniego – por. s. 151;
wywo³any – og³oszony;
hominem Deus paravit ad humana (³ac.) – Bóg przygotowa³
cz³owieka do ludzkiego [losu];
inszych – innych;
oblig – d³ugów (od ³ac. obligere – zastawiaæ, obci¹¿aæ);
zara¿ona – dotkniêta;
165