Pokaż treść!

mus posteritatem eius tanti parentis non degenerem futuram
10 .
Najwa¿niejsza jest jednak towarzysz¹ca jej wiadomoœæ, ¿e
podkomorzy z³o¿y³ wyznanie wiary tak¿e w imieniu swojej rodziny,
a wiêc córki Zofii i jedynego syna Stanis³awa. Podkomorzy krakowski
zmar³ 23 kwietnia 1617 r. Jego córka 12 stycznia 1615 r.
wysz³a za Krzysztofa Ossoliñskiego. Jak zapisa³ ojciec pana
m³odego, Zbigniew Ossoliñski, wesele odby³o siê w Krakowie,
„we dworze ks. biskupa krakowskiego w wielkiej frekwencyji” 11 .
Zapewne ju¿ wtedy, wydaj¹c córkê za wychowanego przez
jezuitów syna wojewody sandomierskiego, który choæ sam nie tak
dawno przeszed³ do Koœcio³a katolickiego, porzucaj¹c wyznanie kalwiñskie,
to odznacza³ siê wielk¹ gorliwoœci¹ w wierze, podkomorzy
krakowski musia³ byæ katolikiem. Opisana przez Cichockiego
zmiana wyznania dokona³aby siê wiêc pomiêdzy rokiem 1608
a 1614.
W jakim okresie ¿ycia zasta³a ta ojcowska decyzja syna, Stanis³awa
Nie uda³o siê ustaliæ daty narodzin podkomorzyca krakowskiego.
Wiadomo tylko, ¿e w 1604 r., gdy podkomorzy krakowski
odbywa³ swe s³ynne poselstwo do Anglii, „w audiencji bra³ udzia³
równie¿ jego ma³y synek, Stanis³aw, który po wstêpnych ceremoniach
powitalnych dokonanych przez ojca z³o¿y³ ksiêciu Walii Henrykowi
»komplement« w imieniu królewicza W³adys³awa” 12 . Zak³adaj¹c,
¿e mia³ wtedy oko³o dziesiêciu lat, trzeba przyj¹æ, ¿e na mocy
ojcowskiej decyzji zosta³ katolikiem w wieku lat kilkunastu. Trudno
przypuszczaæ, by móg³ sprzeciwiæ siê woli ojca za jego ¿ycia.
Raczej powróci³ do wyznania swych przodków po 1617 r., a u³atwi³a
mu to zapewne obecnoœæ we wspólnocie zborowej bliskich
10
K. Cichocki: Alloquiorum Osiecensium sive variorum familiarium sermonum
libri quinque. Kraków: druk. Bazyli Skalski, 1615, s. 11.
11
Z. Ossoliñski: Pamiêtnik. Oprac. i wstêp J. D³ugosz. Warszawa
1983, s. 62.
12
Dyplomaci w dawnych czasach. Relacje staropolskie z XVI–XVIII stulecia.
Oprac. A. Przyboœ, R. ¯elewski. Kraków 1959, s. 49.
15